Weerterheide met prehistorisch urnenveld, dinsdag 7 november 2017

De volgende dag liepen we zo vanuit het huisje in de stralende zon het hek door om te gaan wandelen.
Dan moeten we even een recht stukje bospad doen.
beetje herfst en verder een beetje saai nog.
Aan het eind gaan we links en zien we dat er hier door Onze Jongens geoefend wordt.
Dat Onze Jongens is een grapje wat jullie helaas niet snappen maar goed.
Je ziet dat we niet alleen in de zon maar ook op het Pieterpad verzeild zijn geraakt, in een gebied met zuivere lucht, getuige de korstmos. Onbegrijpelijk trouwens want het stikt hier van de luchtoefeningen en schietoefeningen door Onze Jongens.
Hier kunnen we rechts ook nog in. Maar dat doen we niet.
En hier kunnen we rechts ook nog in. Maar dat doen we niet. We gaan rechtdoor en gaan eens even zonnebaden.
Emeen had Emtwee mee en ik mijn hippe rugtas.
Nadat we bruin geworden waren gingen we weer eens verder.
Vandaag zouden we het hele onderste roze stuk rechts doen, de volgende dag het roze stuk links daarboven.
Dan komen we bij een onbewaakte spoorwegovergang, waar verder geen trein langs komt. Die horizontale streep tussen de twee roze gebieden op het kaartje hierboven is trouwens  de spoorlijn. Waar verder (dus) geen trein (meer) langs komt.
We gaan links af, op weg naar het prehistorische urnenveld.
Maar eerst komen we nog langs een Maltees bosje. Nu heeft Malta haast geen bos maar wat we er afgelopen januari tegenkwamen leek hier een beetje op.
Dan mag Emtwee ook zonnebaden en wordt zijn jasje uitgetrokken.
Geloof het of niet, maar die kleinere pup heet ook Emtwee!
En rechts is dan het paadje naar het prehistorisch urnenveld. Moet je ook maar weten natuurlijk.
Maar er stond hier iets informatie over, in het rond, echt handig.... Volgens de gemeentelijke informatie stammen deze urnenvelden uit ongeveer 1050-400 vChr, is dat prehistorisch? Emeen wilde toen we hier wandelen weten hoe oud het was. Wordt vervolgd.
Op de rechter grafheuvel ging ik eens even staan, ik vond dat er maar een zware energie van af kwam.
 Emeen was ook niet helemaal te spreken over de energie hier. Het was er wel vriendelijk maar niet echt sacred of zo.
Na deze bevindingen vinden we aan de andere kant van het veld weer een wandelpad.
Daar treffen we een man, met hond, bij een enorme bende zonneorbs zoals je ziet, die ons vertelt dat er hier 5000 jaar geleden op deze plek voor het eerst mensen settelden, het was dus de oudste nederzetting in/rond Weert. En kijk, dat noem ik nou prehistorisch. De zonneorbs zijn misschien wel de prehistorische voorouders van de man alhier.
Kunst (in hout)
Ik probeer nog even een boomstammetje uit.
Dan komen we weer bij een mooie vlakte aan.
En wandelen gewoon verder.
in de zon.
ach gossie
Emeen heeft gelukkig navigatie op haar smartphone...
Want we wandelden maar gewoon wat raak..
in perfecte zonnige omstandigheden. Nog maar eens.
Er is hier nog hei ook op deze Weerterheide.
Kijk toch wat een strakblauwe lucht!
Na de heidevlakte wordt het weer bossiger.
En dan komen we zowaar een bankje tegen, het enige dat we in 2 x ruim 3 uur wandelen in de twee roze gebieden zijn tegengekomen, maar hier vermaken we ons een poosje opperbest want er komen hier opeens nogal wat mensen langs die wij van ons commentaar voorzien (en wat ze hopelijk niet gehoord hebben:-)
En nog maar eens die strakblauwe lucht!
Na het spoor weer over te zijn gegaan gaan we het bos in.
Dit bospad loopt parallel met de bredere weg waar we op de heenweg langskwamen.
Bij de paaltjes gaan we rechtsaf, de volgende dag zouden we het pad rechtdoor nemen naar het andere stuk hei.
Dan schieten we een klein paadje richting het huisje in.
Emtwee had het echt voortreffelijk gedaan op deze wandeling.
En dan zijn we er al weer. De foto rechts had ergens boven gemoeten:-)

Bij de jumbo was ik Mungbonen tegengekomen, we hebben nu al weer 2 keer gegeten van het recept hieronder: