Waldstrasse, Stadtkyll, woensdag 9 oktober 2019

Ik parkeerde aan de Waldstrasse 3 in Stadtkyll waar ze B&B aanbieden voor 29 euro per persoon. Iets om te onthouden! Aangezien ik vorig jaar al en Miss Marple dit jaar verliefd zijn geworden op de Eiffel, zouden we zo bijgeboekt hebben om ons verblijf te verlengen, ware het niet dat ik komend weekend en daarna trouwens ook, in Nederland moet zijn. 
Ernaast was een officiële wandelroute, en informatie van de gemeente die er niet om liegt:
Ze eren hun bomen in Duitsland! 
Dat is nog eens andere koek dan in Nederland. Dus dit is meteen de juiste plek om je te vragen een petitie te tekenen tegen de grootschalige bomenkap door Staatsbosbeheer ivm met het 5G gebeuren. Klik hier. 
We kunnen het asfalt voor fietsers op of het grint/zandpad voor wandelaars, dus dat laatste deden we.
Meteen vielen de enorm hoge sparren op, in werkelijkheid veel indrukwekkender dan op de foto.
Nee maar zeg, dat we dit nog mochten meemaken, we waren al blij dat het ondanks alle regenvoorspellingen droog was, maar nu liet de zon zich ook nog zien!                                                            Aan de kanten van het weggetje stikt het van het Groot Hoefblad.
Links is het al heel hoog.
                                                                                                                                          Het wordt bijna echt zonnig.
Dit hele eerste stuk Waldstrasse langs die hoge sparren is echt prachtig.
Zon, heilige sparren op hoge grond, stilte, wat wil je nog meer?
Als je nou in hete zomers schaduw zoekt kun je altijd dit paadje naar rechts nog in.
Klein en groot hoefblad schijnt voor de luchtwegen gebruikt te worden maar we zitten hier al in een Luftkurord.
Aan de linkerkant waren er dus sparren (Fichte) maar aan de rechterkant staan heel andere soorten, meer loofboom.
En een oudje met routeaanduiding of zo iets.
En nog wat niet te ontcijferen aanduidingen. En dan komt er een bankje aan.
Even genietend van het goede van het leven pauzeren.
Dat is vooral voor fietsers die hier alle richtingen op kunnen. En wij moeten kiezen tussen links of rechts.
Het wordt links want rechts ging voor zover ik kon inschatten naar beneden het dorp tegemoet.
Een brug over het fietspad. En dat is dan het fietspad van Stadtkyll naar Kronenburg oftewel de Kyllradweg, waat wij aan de Kronenburgse kant al eerder liepen, hartstikke saai dus.
Maar er loopt nu ook een Wanderweg naast, en bovendien zijn we ook niet ver van een verkeersweg want het geluid daarvan dendert onze oren binnen.
Ach wie schoen, ein Wasserfall op de kruising naar links.
We gaan langs het geultje water dat voor de waterval zorgde maar komen steeds dichter bij het verkeerslawaai.
En daarom keren we gewoon weer om en gaan dezelfde weg terug.
Een stinkzwam en Groot Hoefblad. Wikipedia zegt dat dat ook Allemansverdriet genoemd wordt.... Ook werd het volgens deze site vroeger als hoofddeksel gebruikt, behalve als middel tegen de pest. En je schijnt toch op te moeten passen met het eventuele medicinale gebruik van Groot en Klein Hoefblad.
Dan ontwaar ik nog een tweede weggetje naar links, dat ik op de heenweg niet eens gezien had.
                                                                                                                             Het wordt tijd om iets te plukken.
Namelijk het supergezonde paardenbloemblad. Op de foto rechts wilde kardinaalsmuts (giftig). Op deze site lees ik De struik ruikt onaangenaam als je hem kneust en gegeten vruchten wekken braken op. Vroeger maakte men poeder van de bladeren en vruchten en bestreed hier luizen mee.
Aan het eind wil ik de B&B info nog even goed noteren:
Ze hebben ook appartementen met een balkon voor 20 euro per persoon per dag als je met z'n tweeën bent, hondjes kosten 5 euro geloof ik (dat ik ergens las). 
Uit de serie: Wijsheden uit de Eiffel (vraag me alleen niet wat die eerste betekent).
Als we naar huis rijden wordt het ietsjes regnerisch, getuige de spatjes op de voorruit van de auto.
Dan wordt er gekookt en we aten iets heel hips:
Het nieuwste in vega-land: Jackfruit, een vrucht uit Azie die naar varkensvlees zou smaken maar eerlijk gezegd, alleen de spruitjes en de gebakken knolselderijreepjes op ons bord waren echt lekker, want het jackfruit, in goulash-saus, was net slap geworden karton in een saus die niet echt lekker was. De volgende dag probeerden we de Jackfruit in curry-saus, en die saus was lekker, goed pittig ook, maar het bleef slap geworden karton met die jackfruit en volgens Elle is het ook nog helemaal niet zo gezond als men je doet geloven.
Tot slot: ochtend-uitzicht vanaf ons terras en avonduitzicht.