De Waddenzee, woensdag 21 oktober 2015
We vonden Noordpolderzijl door ongeveer naar het Noorden te rijden want de tomtom kende het niet, het bleek de gemeente Usquert te zijn, moet je ook maar weten.
En aldus maakte ik kennis met de Waddenzee en had beelden van het woeste leven dat de vissers hier geleid moeten hebben.
De wind woei hard over de vlakten en daar hou ik niet van.
Die blauwe streep in de verte is trouwens de zee, met daarvoor de wadden.
Esseen maakt contact met het waddenpaard, en beiden begrijpen we niets van dit bord.
Veel dichterbij kom ik niet, in de verte zijn een stel moedige wadlopers bezig maar die hebben de foto niet gehaald.
Noordpolderzijl is (klaarblijkelijk) beroemd om zijn fraaie luchten, maar veel meer dan bewolking kreeg ik niet te zien vandaag. Na de appeltaart in het ouderwetse restaurantje aldaar rijden we weer landinwaarts.
En wel naar Toornwerd, een dorpje van 1 kruispunt waar Esseen wel eens doorheen wandelt als ze naar het volgende dorp, Middelstum oid, gaat om boodschappen te doen...
Kantens ligt vlak boven Toornwerd.
Het is klaarblijkelijk een historische plek.
Waar deze toren geen kerktoren bleek te zijn maar een oorlogsgraf-monument.
Iemand hier had echt prachtige beelden van oude boomstammen gemaakt.
Het dorp had dermate minimalistische afmetingen dat we er zo doorheen waren en ook zo weer terug. En aldus eindigde mijn tripje naar het snoezige maar ook ruige Noord-Groningen.
Het dorp had dermate minimalistische afmetingen dat we er zo doorheen waren en ook zo weer terug. En aldus eindigde mijn tripje naar het snoezige maar ook ruige Noord-Groningen.