Oudjaar 2018: 31 december 2018, een wandeling met vuurwerkvluchtelingen over de Gorsselse Hei

Digitydaantje die ook een vuurwerkvluchtelingetje aan het droppen was in Eefde  (Pruttel genaamd) krijgt de nogal fors uitgevallen Bodeen op schoot die al eerder samen met Noreen uit het lawaaierige Apeldoorn gevlucht was, dwz gebracht door Emdrie. 
En daar zit hij dan, Digitydaantje blijft nergens....  dan wordt het tijd voor een wandelingetje met deze gasten: v l n r: Ameen, Pruttel, Noreen en Bodeen.  De foto's geven weer de verkeerde datum aan, het was echt oudejaarsdag:-)
Omdat het een heel gedoe kan zijn die beesten in het gareel te houden, laat Emeen ze even proeven dat ze wat lekkers bij zich heeft, opdat ze onderweg beter luisteren als het nodig is.
Dan lopen we richting de Gorsselse Hei. Ameen wordt regelmatig overlopen door de grotere honden, dus ze denkt, dan kan ik dat bij Pruttel ook wel doen, die daar uiteraard niet op gesteld is.
We steken de weg over en omdat we in de verte hordes mensen met nog meer honden zien gaan we gauw een verlaten paadje in.
Ja, was er wat?
We  gaan een hekje door in een beetje een rommelig bos.
Dan komen we bij de hei aan.
We zijn linksaf gegaan om de meute mensen met honden aan de andere kant te vermijden, we hadden er per slot genoeg bij ons.
De achtergrondfoto.
Het pad is hier niet al te fatsoenlijk maar ja we waren mensenmijders met vuurwerkvluchtelingen, per slot van rekening.
Het pad komt wel weer uit bij de hei.
En alhoewel de nieuwe eigenaar, een stichting, erg goed werk verricht met de herinrichting van de Gorsselse Hei (voormalig militair gebied) hebben ze waar we hier lopen een gigantische miskleun gemaakt, namelijk, alle GAGEL weggehaald, een beschermde plant notabene, om er hei voor in de plaats te creëren. Foei. 
Enfin, we lopen maar eens verder over dit in bewerking zijnde lapje grond.
Het bevalt de hondjes in ieder geval prima.
We hebben vast een bocht gemaakt want het licht valt hier anders op de foto's.
En dan is er klaarblijkelijk weer een bocht terug geweest. Op het pad erachter loopt ook iemand met een hond en daarom moet Bodeen al vast even aan de lijn voor de zekerheid.
Ja die natuur moet nog bijkomen van de verdwenen gagel...            en rechts nog wat militaire restanten.
We komen op het pad en gaan naar links.
Waarna we op de Deventerdijk komen. Op het bankje bleven we niet lang, want er kwam alweer iemand met honden aan. 
Dan wandelen we langs een nieuw stuk aangeschaft weiland waar de stichting ook hei gaat maken.
We gaan rechts een paadje in.
Alwaar de beestjes nog wat lekkers krijgen klaarblijkelijk.
Het is best een lang paadje dat ik afgelopen zomer nog met Ameen aan de lijn liep. Emeen was toen thuis en als ik Ameen niet aan de lijn had gehouden was ze zo weer teruggerend naar Emeen.
We komen uit op de Elzerdijk.
En zijn dan bijna terug. s'Avonds houden we in het tempeltje in de tuin een oud-en-nieuw meditatie- dat bevalt ons altijd goed. Zonder hondjes trouwens...:-) 

​en ik ga  een tosti maken met alimunumfolie en een strijkijzer:-)