Vierblokkenappelweg & Ruiterboschweg, gem. Bronckhorst. Woensdag 7-9-2016

Ik wilde eigenlijk ergens anders heen maar wist niet meer hoe er te komen, en toen kwamen we terecht bij de golfclub t Zelle waar we de Vierblokkenweg ingingen. Het was wederom smoorheet.
En niet altijd makkelijk om schaduw te vinden, maar hier lukte het aardig.
Appels op de grond! En aan de boom. We gingen aan de pluk.
De laatste boom had rode appels, maar die waren nog niet rijp. Ik heb zelf ook een appelboom, volgeladen, maar het enige wat die sterappeltjes doen is compleet aangetast op de weg vallen waar auto's er over heen rijden en appelmoes maken op de weg. Erg jammer dat ik die appeltjes niet kan gebruiken behalve door de nog wat goede appeltjes door midden te snijden en in de ijskast te leggen, want dat neemt geurtjes weg (van de afdeling huishoudelijke tips:-)
We besloten na de pluk  terug te gaan naar de auto met onze oogst en dan ergens anders te gaan wandelen met mogelijk ook meer schaduw.
We komen nog wat leutige lui tegen.
De auto stond gelukkig in de schaduw geparkeerd. Als we dan ergens anders heen gaan, kom ik geheel en per ongeluk op de Ruiterboschweg terecht, wat precies de plek was waar ik wilde wezen alleen wist ik eerst niet meer hoe die weg heette. Daar staat namelijk een boerderij die wel eens planten verkoopt en ik had er ooit eens een wonderboom voor iemand gekocht, nu wilde ik er één voor mezelf. Maar hij had vandaag alleen wat vaag groen spul in de aanbieding. We parkeren richting de Oude Zelhemseweg en gaan het bos in.
Ze waren hier weer aardig bezig geweest.
Moeders herkende het weggetje eerst helemaal niet, maar van de andere kant af hadden we het al eens gelopen.
Het is een leuk paadje zonder vervelende bordjes dat er honden aangelijnd moeten worden of zo.
Het slingert helemaal naar een zandweg aan de andere kant.
Kunst: hout met boktorgaten.
En dan komen we op de Oude Zelhemseweg waar we links af gaan.
Het zou maar zo kunnen dat we dit weggetje (rechts) de volgende wandeling gingen verkennen.
En dan komen we weer op de Ruiterboschweg, alwaar
een bankje staat.
En dan is het niet ver meer naar de auto, al spelend met hond en stok.
even poseren.
Gelukkig, de auto staat er nog.
Dan een muziekje (of sorts)... : kijk, dit ding heb ik gisteren gekocht bij de Action, in de aanbieding deze week. Nu ik geen poetsvrouw meer heb vooralsnog. Ik heb er alleen nog maar de vloer mee gedaan maar hij doet het beter dan mijn Marokaanse ex-poetsjuffrouw: