van Heeckerenbeek (Ruurlo / Haarweg), annex houtsprokkelwandeling,
zaterdag 11 december 2016
|
|
We parkeerden aan de Haarweg vlak bij de van Heeckerenbeek en stoppen eerst even wat losliggend hout in de auto.
|
|
We kijken eens wat rond waar we eens zullen wandelen en zien duidelijk twee routepijltjes staan hierboven dus besluiten we daar in te gaan. Daar moet toch een pad zijn, zou je verwachten, met zelfs twee pijltjes.....
|
|
Dus gaan we hier langs de oever, vol vertrouwen dat het wandelpad ergens naar toe zou leiden.
|
|
Dan ligt er zo'n dikke laag maaisel op het pad, dat we hoger gaan, langs de kant van het weiland.
|
|
Een weiland vol molshopen wel te verstaan.
|
|
Na het paaltje gaat het weiland over in een voormalig maisveld. Loopt ook niet echt lekker.
|
|
Maar dan zijn we al in het bos, waar je toch mag verwachten, gezien de pijltjes aan het begin, dat er hier een leuk wandelpad komt.
|
|
Nou mooi niet hoor.. we moeten terug!
|
|
Na de pauze op het bankje bij de auto gaan we verder op de houtsprokkelroute.
|
|
Jeetwee zit weer met z'n kop in een zelfgegraven gat.
|
|
Bij de bocht naar rechts zien we dat we nog een heel eind verder kunnen en besluiten dat een volgende keer te doen. Nu eerst even de koeien links begroeten die en masse naar ons toekomen.
|
|
Moeders merkt op dat de jonge koeien geen oormerken hebben en hun hoorns ook nog hebben waarvan ze zeer in haar sas was.
|
|
Ik vertel dat de koeien dat de Maan in Stier was gekomen en dat ze zich vast heel senang voelden daardoor. Maar ik zat er uren naast, nader speurwerk liet zien dat de Maan nog in het nieuwsgierige teken Tweelingen stond.
De oogst, een halve kofferbak vol. Zo komt mevrouw Appeltaar door het jaar.
