Karlingerweg, Uden, vrijdag 3 mei 2019
We waren (meen ik me vaag te herinneren) de Karlingerweg opgereden tot we niet meer verder konden, dus daar gingen we aan de wandel. En niet rechtdoor het wildrooster over,
maar rechtsaf, een bospad in.
Al snel werd het van pad een paadje.
En gingen we door een leuk stukje,
alwaar Emeen iets bestudeert.
We komen bij een vijver met bankje, dat we oversloegen en zien dat een jonge man les geeft in de kruiden die op de grond te vinden zijn aan een ouder echtpaar.
We komen over een bruggetje dat over een breuk in het land is gebouwd.
Even rennen (te zien aan de flaporen:-)
We gaan rechtdoor.
En Emeen is opnieuw aan de studie.
Dan duiken er heuvels op.
We gaan rechtsaf, er voor langs.
Het gebied werd steeds heuveliger!
En wat zien we daar?? De voortbrengselen van de zeeden, namelijk reuze-dennenappels.
Aangezien ik niet eens zo heel lang geleden zes manden met die dingen naar Esseen heb gebracht, laat ik ze nu uiteraard liggen.
Maar Emeen vind ze wel leuk. Oh nee, ze checkt de route met de smartphone.
En daarop lopen we eerst gewoon door, om
vervolgens linksaf een heuvel te gaan beklimmen.
Toen werd het landschap heel verrassend.
Een grote zandvlakte met hei, EN met een bankje, kwam in zicht!
Met uitzicht naar links op deze enorme boom.
En hier het uitzicht naar voren vanaf het bankje.
Close up van die ene boom.
En dan besluit Emeen bij het zien van de zoveelste hoeveelheid zeedennen:
om haar husband er mee te verrassen die er als ex-bloemist kerststukjes van maakt komende winter.
de eerste lading werd in mijn tas gestopt dus konden er
nog wat geraapt.
Dan gaan we links af en dalen weer naar beneden.
en komen dan ook weer langs de vijver.
Om bij het begin terug te komen. En dit was dan onze laatste wandeling van de Limburg-vakantie, volgende week gaan we al weer naar Drenthe voor een miniwandelvakantie:-)