Valletta: Tarxien tempels, woensdag 25 januari 2017

De volgende dag gingen we met de bus naar Valletta en vandaar was het de bedoeling naar de Tarxien tempels te gaan. We worden er uitgezet in één of ander voorstadje en iemand anders stuurt ons deze kant op.  Een andere tempel.
We wandelen keurig in de richting van het pijltje maar daarna ontbreekt elke aanwijzing. We zien een poortje onder de weg doorgaan.
En dat bleek prive terrein te zijn. De eigenaar stuurt ons terug en zegt dat we een groot wit HUIS moeten hebben waar de tempel in is, in dat en dat weggetje... wij terug... In het bewuste straatje spreken we een vrouw aan en die zegt dat de tempels Gesloten zijn..... dus wandelen we helemaal de andere kant op, en wel naar de Tarxien tempels, ook al niet op het platteland maar in een bebouwde wijk:
 Eerst houden we nog even sinaasappelpauze op dit pleintje alvorens onze tickets te kopen. Nu had ik over de muur gezien dat er een sinaasappelboompje op de grond stond van het tempelcomplex en onder het motto dat brutalen de halve wereld hebben vraag ik de ticketverkoper of ik wat sinaasappels mocht plukken. Dat was prima zei hij, maar, ze waren bitter, het was een soort die voor jam gebruikt wordt, waarschuwde hij nog. Eigenwijs als ik was dacht ik, wat jullie bitter vinden vinden wij niet zo verwende sinaasappeleters in Nederland misschien wel zoet...
Dus ik klauter het gras op naar de boom.
De man had geen gelijk, ze waren niet bitter, maar ..... ongelooflijk zuur! Met ogen dicht had je zo gedacht dat je een citroen aan het eten was....  (jammer:-)
Ook hier was het tempelcomplex voorzien van een tentdoek ter bescherming.
En dan zien we twee voeten onder twee dikke kuiten onder een of andere rok:-)
Hier nog een keer en daarnaast een  mogelijk rituele verbrandingsoven.
En ook nog wat versierde stenen.
Van alle tempels die we deze week bezochten was Tarxien wel de meest indrukwekkende qua wat er nog zichtbaar was m.b.t. ornamenten e.d.
De energie was trouwens net als in alle tempels hoog. Emeen liep regelmatig te zweven.
In de ketel lagen allemaal koperen muntjes.
Of de kruiken rechts helemaal de originelen waren weet ik niet meer, ik geloof het niet.
Interessante doorkijkjes weer.
En niemand die weet waartoe het allemaal diende.
Dan komen we de bewoner van de tempel tegen!
Hij was zeker niet schuw.
We komen aan bij de buitenkant van het tempelcomplex.
Daar treffen we ook nog wat zonnebadende katten aan.
Aan de andere kant van de muur is een kerkhof.
De vuilnisstortgaten van vroeger? :-) (Zo speculeren de archeologen ook hoor....)
We wandelen nu aan de andere kant om het tempelcomplex heen.
En krijgen mooi de struktuur ervan in beeld.
Het konijn was met ons meegewandeld.
Dit gehele tempelcomplex werd pas in 1913 ontdekt toen lokale boeren op grote stukken steen stootten.
Het hele complex heeft een indrukwekkende omvang!
Men heeft 1000 jaar gedaan over de bouw van deze tempels en denkt dat ze oorspronkelijk als crematie plek gebruikt werden, maar dat denken ze van de hunebedden ook.
Ghar Dalam (onze eerste tempel deze week) dateert van ca 5000 v Christus en zo verder met die tempels.
We gaan terug naar Valletta waar we een verrukkelijke ei-kaas sandwich nuttigen voor de lunch en doen dan nog even een rondje aldaar.
Daarna vertrekken we weer eens met het fenomenale openbare vervoer ..... naar het hotel:-)