't Walien - finale, maandag 24 februari 2020

Op zondag had Eempje het met de tuin moeten doen want het regende pijpestelen en toen het later in de middag eventjes droog was installeerde de vriend van mijn poetsvrouw een nieuwe (tweedehandse) inbouwkoelkast, dus nu heb ik weer een werkende koelkast (Mercurius retro staat ook voor reparaties).  En hij nam mijn kapotte senseo mee eveneens ter reparatie. 
Voor vandaag had ik geparkeerd aan de Lage Lochemseweg om het Walien in te gaan, heel wat veiliger dan aan de drukke Lochemseweg parkeren met een hondje dat vrolijk achter auto's aanrent... 
En kijk nou eens, vind je ook niet dat het beestje broodmager is? Straks denken ze nog dat ik haar niets te eten geef. Maar ze lust niks, geen brokjes, geen hondensnoepjes, alleen vleesjes (ze is dol op gebraden gehakt:-) , dus voor vandaag stond er na de wandeling een broodje hamburger op haar menu:-)  Als ze alleen de McDonalds al ziet gaat ze uit haar dak... 
We komen weer bij een bekend bankje aan.
                                                                                                                   En heb ik die omgevallen boom nou eerder gezien?
Het moet wel want de kluit was alweer begroeid, dus het is zeker niet van de afgelopen stormen.
Het was (overwegend) droog tijdens deze wandeling terwijl het er na overwegend nat werd, dus dat hadden we wel prima uitgezocht. 
Hier moet ik wel weer helemaal langs de kant.
Bij de kruising gaan we rechtsaf, zoals ik de vorige keer al zei dat ik nog een keer ging doen.
                                                                                                                Ook hier moet ik langs de modder laveren.
En waarom hier al die bomen omgehakt zijn vraagteken.
Eempje kwam even heel hard aangerend vanuit het zijpad, ik was net te laat voor de foto natuurlijk.
Dit zijpaadje was het, zo'n lekker renpad, inderdaad.
Dan komen we op een nieuw nog niet eerder bewandeld stukje aan.
En niet alleen zien we rechts een heuvel met een bankje dat ik oversloeg, maar ook begint die vermaledijde camera weer met de datum in beeld te zetten, terwijl ik dacht dat het ding zijn leven gebeterd had.
We buigen met de bocht mee naar links. 
Daar is het weggetje ook bijna in een rivier veranderd.
En dan komen we bij een bankje.
Het bankje bood uitzicht op Huis 't Walien in de verte.
We gaan dan weer terug. En Eempje neemt het goede paadje naar rechts al want ik wilde het riviertje nu vermijden.
Maar ook dit paadje had zo zijn riviermomentjes...
Aan het eind gaan we links af, Eempje springt gewoon over het water heen, maar ik moest flink langs de kant:-)
We gaan rechtdoor hoor Eempje!
En bij de volgende kruising weer naar links.
Ik neem nu de rechterberm, die het slipperige deel van de linker daarmee kon vermijden. Ach ja, al doende leert men:-)
We kuieren eens verder.
En op dit bankje bleef ik niet lang want mijn aansteker had het nu ook begeven. 
Terug bij de auto karren we eerst naar de McDonalds en dan door naar Voorst. 't Walien heb ik nu wel gezien.