De Stabrechtse Heide, Heeze, zondag 3 december 2017

We parkeerden bij Heidecafe de Stabrechtse Heide in Heeze, en lunchten er eerst eens alvorens aan de wandel te gaan.
Binnen kwam er koffie en een pannenkoek met geitenkaas en zalm die een dikke 8 kreeg, maar de tosti met hetzelfde beleg die Daneen bestelde kreeg een onvoldoende. Buiten is er een bijenstal te bewonderen.
De rode route is 5 km, het zwart gestippelde driehoekje links boven 3 km, en die nemen we.
We slaan daarom rechtsaf bij het heidecafé (ervoor).
Het had overigens duidelijk geregend, wat ook de reden was dat we een heidewandeling boven een boswandeling prefereerden.
In het begin was het pad redelijk droog (en later ook wel)
maar tussendoor beslist niet.
Het was hier vast heel mooi in de lente.
Het kleine dreumeltje heeft zelfs een capuchonnetje aan zijn jasje. En bankjes zouden we zat tegenkomen, maar de stoeltjes hadden we ook al niet mee, want het was beslist nog koud te noemen vandaag.
Nee, laarzen hadden we niet bij ons.
Kijk, daar zien we een jeneverbesstruik met hek (foto Jeeeen) en eentje zonder (foto Emeen).
We gaan de bocht om en we treffen echte Stabrechtse heide aan.
We gaan nu naar rechts op het driehoekje op het kaartje boven.
Het is hier vast heel mooi in de zomer (in de winter is het laatste deel van het driehoekje ook heel mooi, dat komt nog:-)
We passeren een ruitersportgebeuren. (Aan de linkerkant).
Ik kom er een beetje achteraan gehobbeld.
Een ooievaarsnest.
Het regende ietsjes, ik fotografeer de regendruppels in het vijvertje maar daar is hier natuurlijk niets meer van te zien.
We staan eens even stil.
En we wandelen eens verder.   Alwaar we het achtergrondbehangetje voor vandaag tegenkomen.
De voorste ruiter wou ook op de foto dus ik schiet er nog even een plaatje achteraan.
Een wandelend stelletje was jaloers, de wilden ook op de foto, dus ik schiet er nog even een plaatje achteraan:-)
Dan doemen er weer mooie Scandinavische bomen op.
Is er trouwens iemand geïnteresseerd in een pdf "Cursus boomverzorging"? Ik zit op een facebookgroep Monumentale Bomen en daar kwam de pdf op, die ik gedownload heb.
Het laatste deel van het tweede deel van de driehoekige wandeling.
En dan begint het --ook-in-de-winter-cq-late-herfst-mooie-deel.
Een paar welgevormde stammen geven uitzicht op de (Stabrechtse) Hei.
Een echt wel mooi plekje hier.
Nu was het geval, dat ik het driehoekje van tevoren goed bestudeerd had en van mening was dat het derde deel recht toe recht aan was, dus ik wilde hier rechtdoor. Maar gelukkig is dan daar Emeen, die de veel logischer route koos, om hier rechtsaf te gaan en eerlijk is eerlijk, ik had helemaal geen rechts-af mogelijkheid gezien op het driehoekskaartje, waarmee dit vermoedelijk nog steeds het eind van het tweede deel is. We gaan dus nu rechtsaf om in een rechte lijn terug te lopen. Ik zou weer eens vet verdwaald zijn op mijn eentje...
Emeen checkt voor de zekerheid eens de GPS op haar smartphone. De route klopte. Ik moet toch eens kijken hoe ik dat op mijn smartphone voor elkaar krijg (dit weekend leerde ik al van Emeen hoe ik een inkomend telefoontje moet beantwoorden:-))
Daneen had het hier reuzekoud.
Niet dat wij het erg warm hadden hoor.
We liepen dan ook door een open vlakte, die echter wel mooi was.
Emtwee komt een ander hondje tegen, een tegenligger, hij krabt zich eens achter de oren.
Daneen had trouwens haar in Eindhoven geshopte sjaal om en kreeg het hier allengs wat warmer.
Dan komt het heidecafé weer in zicht.
Emeen's Hummer staat er gelukkig nog en daarmee tuffen wij terug naar ons hutje. Voor het avondeten kon Daneen kiezen uit sushi of uit een maaltje met koolraap. Dat laatste zou ik dan klaarmaken.
Het werd sushi. De zoute peultjes vond ik lekker maar verder is sushi eenvoudigweg aan mij niet besteed:-)