De Spiekerdiek, dinsdag 18 juli 2017, ***

Kiek, de Spiekerdiek heet natuurlijk geen Spiekerdiek, da's Achterheuks, in ABN is het gewoon de Spijkerdijk. We hadden namelijk besloten bos op te zoeken want het was knap warm, en alleen bos geeft dan schaduw. Het werd een zeer plukrijke wandeling, voor soepersoepgroente, kruidenthee, en een ruiker op de vaas. En... er was stilte. Dat is dan met de scenery, die dik in orde was, 3 sterren want voor koffie en een fatsoenlijke parking moet je hier niet wezen. Bovendien zijn we geen bankjes tegengekomen wat komt omdat we de weg niet meer wisten er naar toe:-)
Da's alvast fleurig niet? En de tweede moet een kunstzinnige foto voorstellen.
We lopen zo eens een eindje die Spiekerdiek in, we hadden overigens geparkeerd in de bocht op de kruising Haarweg/Spijkerdijk.
Er valt een kerel van de fiets en zijn vrouw had niks door, die reed gewoon verder. Moeders zegt het tegen de vrouw en zegt bovendien dat de Spiekerdiek wel een fietspad heeft. Het waren duidelijk westerlingen of zo, want dat ZEER zichtbare fietspad met paaltjes hadden ze nog niet eens gezien. (Onderaan vind je er wel een foto van).
We gaan het eerste het beste zijpad in naar links en ik pluk meteen de avondthee (ik heb er wel een liter van gedronken), alsmede enkele reuzebladeren weegbree.
En van brunel moet ik ook eens een pagina maken. Op deze pagina heet Brunel Bijenkorfje en reppen ze niet over de bloemetjes als thee maar juist over de blaadjes. Nou ik leef nog, ik heb van de bloemetjes thee getrokken (heerlijk). Overigens gaat in de meeste gevallen op dat als één deel van de plant eetbaar is, de rest dat ook is.
We wandelen eens verder en op dit punt meen ik het pad wel te herkennen van eerdere wandelingen alhier.
Her en der staat nog wat potentilla erecta oftewel tormentil. Ik kom het steeds meer tegen moet ik zeggen, je hebt er de wortels voor nodig maar bij eerdere pogingen lukte het me gewoon niet om die omhoog te krijgen, ik doe geen pogingen meer tegenwoordig.
Als we langs dit bos komen begin ik heel erg te twijfelen of we dit pad ooit al eens eerder hebben gehad, voor moeders lijkt het helemaal nieuw. Maar het kan het seizoen zijn, het IS mogelijk dat we deze route al eens 1 keer eerder hebben genomen.
Het pad eindigt bij en riviertje, vermoedelijk de van Heeckerenbeek (hebben we die al eerder gezien? Het ZOU kunnen maar moeders denkt van niet). Vlak ervoor gaan we rechts af // aan het riviertje en ik denk nog steeds dat we dan uiteindelijk wel bij het bankje uit zullen komen (niet dus).
Er volgt een leuk smal bospaadje, wat ik ook meen te herkennen, maar ja, dan had het wel bij een bankje moeten eindigen:-)
Hier is het pad echt snoezig, vind je niet?
Er stonden slechts drie koeien in een aangrenzend weiland.
We komen uit op een boerenweggetje, de ene kant leidde namelijk naar een boerderij, maar wij gaan rechtsaf, de tegenovergestelde richting in.
Vanochtend had ik voor het ontbijt een soepersoepje van half voorgekookte worteltjes, bio uiteraard, grootbladige grote weegbladeren van hier, en wat reuze snijbietbladeren , ook bio, van de moestuin van den buurman. Was een lekker ontbijtje met een broodje erbij.
Daar staat nu het nodige van op de vaas, staat heel leuk en de camera weigerde fatsoenlijk werk bij het fotograferen van twee vlinders op het boerenwormkruid.
Deze is beter gelukt!
Van de kamille ging ook nog wat door de thee en persoonlijk heb ik voor lever- of koninginnekruid geen belangstellng, maar het siert het landschap wel mooi op.
Dan gaan we een pad in naar rechts, denkend dat we dan wellicht bij het bankje komen maar als ik het water zie begin ik al te twijfelen.
En inderdaad, geen bankje, we komen weer gewoon op de Spijkerdijk uit, we moeten er een enorme boog omheen hebben gemaakt op de een of andere manier. En nog even de voortgang van de bramen in beeld brengen.
Terug bij de auto leg ik nog even het maisveld vast op de gevoelige plaat, het mais schiet de grond uit met dit regenachtige maar toch zonnige weer. Ik vind het prachtig. Moeders vind het verschrikkelijk, al die maisvelden:-)