Smallertsebeek, donderdag 5 november 2020

Aangezien Rutte het najaarscongres in Oldenzaal verboden had hoefde ik niet op te draven aldaar (het congres wordt nu online gehouden), en hoefden we ook nog niet te vertrekken wat  in eerste instantie de bedoeling was. Maar daarvoor waren wel nieuwe boodschappen nodig. Onderweg er naar toe stopten we op de kruising Vaassensebinnenweg / Bloemendaalse zandweg in Emst, om de Smallertse Beek eens aan een nader onderzoek te onderwerpen. 
Een fotobehangetje wat ik dan ook maar meteen als achtergrondfoto gebruikt heb.
Aan de rechterkant een sloot en aan de linkerkant de Smallertse Beek.
Kijk, het verschil tussen een sloot en een beekje is (althans onder meer) dat een sloot stilstaand water bevat en een beekje stromend water, en dat ruiste hier aardig. Bovendien, als je stromend water tegenkomt, dan stroomt je dag ook wel. 
Uitzicht links                                                                                        &        Uitzicht rechts. 
We wandelen eens verder. Miss Marple had eerst de camera op nachtstand staan, en toen niet meer:-)
Het bordje vermeldt niet alleen dat het om de Smallertse Beek gaat, maar ook dat er achter kwetsbaar natuurterrein ligt (ik zie alleen maar een weiland, maar goed). 
We wandelen derhalve maar eens verder.
En ook aan de rechterkant wordt het weiland als kwetsbaar natuurterrein aangeduid. 
Bij dit klompenpad paaltje ga ik even zonnebaden op het krukje, het kon nog 10 minuten, heerlijk. 
Maar daarna wordt het al ras minder met de zon. 
Dan kom ik nog wat gelderse roos tegen, dat Miss Marple beter in beeld kreeg:
Zo lang je hem maar niet verwart met de giftige Kardinaalsmuts, is de Gelderse Roos zowaar ook nog eetbaar. 
Dan komt er pardoes een bankje in zicht en je vraagt je af waar dat op uit kijkt. 
Wel, er bevindt zich een klein waterpoeltje achter het riet:-)
En zowaar ook nog één exemplaar van de taraxum officinale in het gras. 
Daarna wandel ik het weggetje eens uit, en 
kom dan op de Kiefkampsweg, een asfaltweggetje naar rechts, waar niet al te veel aan is, dus ik keer terug. 
Langs de ruisende beek                                                                                   met in de verte links nog wat schaapkes.
Berk met sloot.                                                                                                     Sloot met berk. 
Bis.
Hier merk ik dat als ik er recht voor ga staan en dan een foto neem, die heel wat mooier is. 
Het water stroomt hier luidkeels over de steentjes naar beneden, leuk toch?
Dan is daar de auto al weer en vervolgen wij ons weegs.  De pompoenrecepten rechts onder zijn dit keer voor mijzelf:-)