Het antitankkanaal, Schanslaan, Schilde, vrijdag 1 april 2016

Hierboven de Schanslaan in Schilde. Aan het eind is de ingang van een natuurgebied, waar ik nog nooit geweest was dus vandaag was het zover. We waren bij Hugo, die zo enorm veel mogelijk heeft gemaakt voor de Vlaamse astrologie,  als afscheid omdat ik België ga verlaten en alhoewel ik er op 19 juni opnieuw zal zijn voor de VAK open deur, was toch vandaag het afscheid, te beginnen met een wandeling.
Ook dit natuurgebied was ooit van de militairen. Zegt Hugo: de adel bestond vaak niet uit de meest goede personen maar één ding hebben ze gedaan, samen met de militairen: natuurgebieden bewaard!
Zoals gebruikelijk loop ik weer solitair achteraan, foto's te nemen.
Timber, de ADHD hond van Hugo was ook mee.
We komen langs een stuk antitankkanaal.
Rechts een gewoon stroompje.
 Hugo had zijn hond goed onder controle. En Emtwee is te oud om weg te lopen etc. Emtwee kwam als pasgeboren puppy al naar Oasis en heeft zijn hele leven tot nu toe veel in Belgie gewandeld. De Moonlodge beschouwde hij als zijn terrein.
Een omgehakte boom die ze verder hebben laten liggen.
Achterop brandnetel, voorop zevenblad. Wat ik heb laten staan want we gingen toch uit eten.
Het was hier een tamelijk natte boel wat we nog sterker zouden merken halverwege de wandeling.
Hugo legt iets uit, maar wat het ook weer was...?
Een big smile laat zien dat hij er in ieder geval zelf wel lol in had.
Het pad begint drassig te worden.
Dan komt er een boomstambankje in zicht waar we met z'n drieën op kunnen.
Wederom modder.
Timber is niet bang voor natte poten, integendeel, hij lijkt niets liever te doen dan er doorheen te banjeren.
Als we halverwege zijn moeten we allemaal over een slootje heen... avontuur! zou Annemie zeggen.
Oh, het boomstambankje kwam hier pas:-)
We kwamen daarna bij een stuk hei waar het pad veranderd was in een meertje dus we moesten omlopen.
Als we er wel over hadden kunnen lopen zouden we uit dit hekje zijn gekomen. Stromend water volgt daarna!
En na deze laatste grappige opnames bleek de batterij van mijn camera leeg te zijn.
Terug naar Nederland waar de eetbare laurierplant uit België inmiddels herplant is: