De schapenplaats aan de Johannesweg, Emst, donderdag 1 april 2021

We parkeerden weer eens halverwege de Hertenkampweg en het krioelde meteen van de zandbijen die uit al deze gaatjes waren gekomen. 
Zo te zien lijkt het om de grijze zandbij te gaan, maar die hebben wilgen nodig en of die nu wel helemaal hier voorkomen, vraagteken.  M1 wist zelfs dat het om zandbijtjes ging, ik had er nog nooit van gehoord, het is een wilde bij. 
Dan wandelen we eens, zonder het verdere gezelschap van de zandbijtjes om onze voeten, verder. 
Het was weer prachtig wandelweer, tikje kouder dan gisteren, 13 graden of zo, maar heerlijk gewoon. 
Dan komt er na dit stukje hei alras het eerste bankje. 
Alwaar we dan inmiddels erg goed ingepakte thermosbekers te voorschijn halen, 
waar een heel bijzonder theetje inzat:  verse limoenen, uitgeperst, een kistje kostte namelijk slechts 3 euro nog wat bij de Turkse winkel in Apeldoorn, dus we hadden een beetje limoenen te veel, verder biologische gember, en een megaschep authentieke Gorsselse bijenhoning (M1 wist niet voor niets van het bestaan van zandbijtjes als voormalig imker).
De Noordelijke luchten lijken hier nog blauw maar aan het eind van de wandeling gaan we weer chemtrails zien op dit zelfde plekje. En het bankje geschonken door de Wildhoeve staat verkeerd om, het had naar het Zuiden gericht moeten staan.
Dus op naar het volgende bankje, wel op het Zuiden gericht. 
En hadden wij even vette pech, dat bankje was bezet:-)
We besluiten er maar eens langdurig om heen te gaan dralen, in de hoop dat die luitjes nog eens zouden opstaan. 
Eerst lezen we eens heel aandachtig op het bord hoe hier vroeger schapen gewassen werden. 
                                                                   En wandelen we eens even naar de plek heen. 
Hier zit een lieveheersbeestje midden op de foto:-)
En ik neem maar eens plaats op een boomstronkje, terwijl M1 aan de verre overkant door het moeras waadt.
Amy trouwens ook tot het haar te bar werd en ze mij kwam opzoeken want ze was niet van plan om net als M1 verder het moeras in te gaan:-)
Tegen die tijd waren de bankjesbezetters opgestaan en konden wij alsnog in de zon plaatsnemen!
En daar komt M1 ook weer aan na haar moerasavonturen. 
Dan gaan we eens even heerlijk zonnebaden, tamelijk langdurig, nu het nog kon. 
Dit hierboven is een geul, een zg. landwehr, het enige toegangsweggetje vroeger naar Emst, bedoeld om struikrovers en andere ongenode gasten te weren, zo iets lezen we op het bord als we weer eens op pad zijn gegaan.
Dan ontdekken we, teruglopend, een vaag paadje naar links dat we nog niet kenden en gaan daar uiteraard in. 
Het voert langs diverse kunstwerken. 
En nog meer kunstwerken. De kunstroute dus. 
Maar het blijft nog steeds een paadje. 
En komt uiteindelijk uit op de Heideweg (moet je wel weten dat dat weggetje daar de Heideweg heet natuurlijk). 
We komen daar via dit smalle doorgangetje naast prikkeldraad op. 
De eerste Taraxum Officinale. 
Even later treffen we een doorgang onder het hek voor beestjes. Je vraagt je af wat voor beestjes dan? 
Rechtdoor is er een mooi stukje heide maar we gaan linksaf, terug naar het eerste bankje op het Noorden. 
En zien potjandorie weer chemtrails verschijnen. Als het geen chemtrails waren dan is het gezien alle strepen in de lucht wel een drukte van belang hier met vliegtuigen waarvan de condens ook maar niet zo verdwijnt maar een min of meer grauwe sluier te weeg brengt. 
En dan komen we weer bij de auto. Terug thuis bleken we geen electriciteit meer te hebben zodat we geen soepje konden maken .  Dat was een heel gedoe om dat gefikst te krijgen maar na 1,5 uur is het dan toch uiteindelijk gelukt.