Ruurlo irgendwo, zaterdag 19 november 2016
We parkeerden op een P ergens langs de weg Ruurlo-Vorden waar ik me een aantal jaren geleden ook al gestoord had aan de enorme bomenkap, en nu opnieuw was er flink gekapt. De boswachterij Ruurlo heeft geld nodig. Ze beseffen alleen niet dat de mens nog veel harder zuurstof nodig heeft die vooral van oude dikke bomen komen, en die hier dus maar zo tegen de vlakte gingen. Daar gaan twee generaties overheen voor jonge boompjes weer die ouderdom bereikt hebben. Ik vertelde moeders dat ik laatst een email kreeg van een boswachter in opleiding en dat toen ik hem vroeg of hij het boek van Peter Wohlleben kende, hij ontkennend antwoordde... dat betekent dat dat oh zo belangrijke boek voor boswachters en houtvesters dus op de opleidingen niet aangeboden wordt.... ze gaan dus door met hun primitieve gedrag over bossen en bomen... tja het is alles God's Lila zullen we maar weer zeggen.
Neptunus was nog lang niet uitgeregend, hier kozen we het rechterpad omdat daar het minste water op leek te liggen.
Even wat fotobehangetjes schieten.
Klaarblijkelijk is er iets interessants te zien op de grond.
Maar wat het was weet ik niet (meer).
Auto's kunnen zo'n zandweg ook goed vernielen.
Bij de kruising (wat heet) gaan we rechtsaf.
En komen op best een mooi stukje.
Die bruine kleur van dat droge gras geeft eigenlijk ook wel een heel warme sfeer aan. Vooral sfeer dan want de temperatuur was niet zo warm:-)
Droogbloemen in het veld.
Op de hoek aan het eind gaan we rechts af.
ik heb moeders bijna ingehaald.
We gaan weer rechtsaf, een leuk paadje in.
Warme herfsttinten!
En nog een paar mooie ansichten.
Er komt al weer een fotobehangetje in zicht.
We wandelen maar eens verder.
En dan stuiten we opeens op een boerderij met pal daarnaast een natuurreservaat.
Even een natuuropname van dat natuurreservaat.
Hondje kijkt even vragend of wij hem wel volgen naar links; moeders denkt even na en besluit dat we rechtdoor moeten.
En aan het eind van het weggetje stond dit bordje, achterom kijkend.
Bij de bocht met de houtstammen gaan we rechtsaf.
Maar die boomstam was een uitstekend bankje!
Dan nog even een stukje fietspad voor we weer bij de auto zijn.