1. Boswachterij Ruinen, dinsdag 3 oktober 2017

We dachten dat we wel even snel om de hoek van ons bungalowpark aan de wandel konden, maar dat viel tegen. Ik had niet door dat alle bungalowparkweggetjes ook Oshaarseweg heten, en reed de publiek toegankelijke Oshaarseweg af. Dat was een verkeerde inschatting. Na behoorlijk wat omrijden zien we een bord Boswachterij Ruinen en we parkeerden op hun parking. Merk op hoe de zon schijnt. Dit pad schiet ik als een hazewind in want ter linkerzijde was een huis waar net een testosteronballetje bezig was met een bladzuiger, die herriemachines weet je wel, dus zonder dat ik het wist schoot ik een eind richting de snelweg in.... van de ene herrie in de andere, maar bladzuigers zijn het ergst.
Uitzicht links en uitzicht rechts.
Uitzicht onder.
Je struikelde hier letterlijk over de paddenstoeltjes.                      En hier gaan we rechts af het bos in.
Ook hier wemelde het al van de paddenstoeltjes - we hadden gehoord van iemand die ons morgen de buurt een beetje gaat laten zien dat er hoge boetes stonden op het plukken van eekhoorntjesbrood, nou ik wil toch alleen maar cantharellen maar die ben ik niet tegengekomen.
Merk op hoe de zon verdwenen is.
Sterker nog, het was begonnen te regenen en terwijl ik mijn regenponcho om me heen slinger, steekt zuster Anna de plu op.
Het bos rechts zag er prachtig uit met al die glooiende mossen.
En hoera er loopt een paadje door dat zacht glooiende gebiedje.
Merk op hoe de zon weer schijnt. Zo ging het de hele dag. Even een fiks regenbuitje en dan direct erna weer zon. Dat heet wisselvallig weer geloof ik. Of ook wel, na regen komt zonneschijn.
Nog meer onbestemde paddestoelekes.
Dan gaan we over van mos naar gras.
Tja, dat heeft ook wel wat maar het is niet zo mooi als het sprookjesachtiger mossige gebied.
Na het bankje op de terugweg gaan we koffie drinken bij "Boschzicht" alwaar ze heel psychedelische ramen hebben:
Een hele wand met raampjes die daadwerkelijk uitzicht op buiten boden maar omlijst alsof het schilderijen waren en dus op spiegels leken, ik kreeg er een knap claustrofobisch gevoel bij maar de koffie was heerlijk:-)

2. Nieuwlande, het dorp dat zweeg.

Zuslief had ons op missie gestuurd niet al te ver van waar we zaten, aan de andere kant van Hoogeveen, waar ze een hutje met 20 hectare bos te koop had gezien, en  de binnenkant zag er perfect uit volgens de foto's van Funda, maar hoe lag het werkelijk?
Nieuwlande zelf was een leuk dorp waar je bij binnenkomst het bord "Nieuwlande, het dorp dat zweeg" ziet staan. Dat duidt op WOII en Wikipedia vermeldt inderdaad dat het dorp vele Joodse onderduikers herbergde. Bovendien staat op die pagina dat het juridische begin van Nieuwlande 30 maart 1816 is.

De horoscoop van Nieuwlande:

In de wijde omtrek zijn geen buren te vinden behalve de ene boerderij hierboven, waar een leuk hondje woont.
Er bevindt zich wel wat water bij de inrit.
Het zag er allemaal pico bello uit en de sfeer was prima. Zuster Anna ervoer zelfs een diepe ontspanning hier.
We hadden geen afspraak, dus verder dan dit durfde ik niet te gaan.
De Berkenboom heb ik vervolgens eens even gevraagd om een snelle verkoop van de Eikenlaan 8 in Ruurlo, en heb de bewoners daarvan hierheen gevisualiseerd.