Rommelderdijk: links, zondag 28 februari 2016

We parkeerden weer op dezelfde plek als de vorige keer bij de Rommelderdijk (kruising Brandenborchseweg), maar gingen nu naar links.
Er kwam al snel een knol voorbij. Met fietser.
Soms is het maar goed dat je foto's niet kunt ruiken, want dat was bij het ingekuilde gras hier links niet best.
Bij het eerste hekje gingen we nog niet het bos in, maar bij het tweede hekje wel.
Mensen die bordjes lezen, krijgen de tekst "geen toegang met loslopende honden", ik lees ze nooit maar sommige mensen wel.
Er hing weer een prachtige hemelsblauwe chemtrailvrije lucht boven ons.
En in het bos woei het niet en was het heerlijk warm.
Een leuk watertje, hier tenminste nog niet OP het pad.
We komen langs een leuk stukje, het enige stukje wat ik herken van een vorige wandeling hier ergens, ooit, en waar we toen een hazelworm of hoe heten die dingen op het pad aantroffen, herinnerde ik me nog.
We gingen rechtdoor in plaats van linksaf omdat we een stel lieden tegenkwamen die vertelden dat het pad links niet te doen was vanwege wateroverlast.
Al snel komen we langs prachtige doorkijkjes op watervlakten, nog niet wetende dat ons pad hier ook een waterbad zou worden.
Je kunt hier al zien dat het pad zelf  te zompig wordt en uiteindelijk wordt het zo erg dat we terugkeren.
We gaan dan aan de andere kant van de waterplassen verder.
En komen weer in bos/weiland gebied aan.
Er hing hier een goede sfeer.
Dan gaan we de bocht om naar rechts.
Het pad komt uit op een zandweg.
Met op de kruising met de Rommelderdijk een keurig bankje, helaas niet echt goed in de zon. We lopen terug via de Rommelderdijk waar Jeeeen weer van de lijn af mag.
Mooi hoor, die knotwilgen.
Er is hier ook nog een pad naar rechts. Wij gaan uiteraard rechtdoor.
Waar we dan voor die tijd liepen, geen idee, want we hadden toch de boswachterij Ruurlo gehad, en Ruurlo heet tegenwoordig officieel Berkelland, samengevoegd met Borculo en nog zo wat van die gehuchten. En Jeeeen smult van de natuurlijke modder....
Terug bij het bankje vlak bij de auto waar de zon wel scheen, maar daar woei het weer te hard. Tís ook altijd wat:-) Van de muziek hieronder vind ik alleen het eerste stuk leuk, meditatie behoort in stilte te gebeuren:-)