Het Rommelbos, donderdag 23 januari 2020

De dag begon zonnig, en dan opeens, komt er pardoes een groot gevaarte achter ons huisje en begint allerlei takken en zelfs een jong boompje weg te halen die hij dan aan de kant smijt, (foto links boven), Nu wil, (foto rechtsboven en hieronder), het toeval,
dat ik tezelfdertijd een email krijg van mw Appeltaart, met het bericht dat, om het groen in de wereld te vermeerderen, je ook takjes van heesters in de grond kunt zetten, bij de forsythia werkt dat uitstekend, maar of het bij deze takjes van de takken die dus deze ochtend afgeknipt en afgevoerd waren ook werkt, vraagteken.  We hebben ons best gedaan in ieder geval.
De achtergebleven rommel naast/achter het huisje nog een keer en van de ene rommel naar de andere hierboven, dat zit zo:
Op Google Maps had ik een groot ven gezien en genoteerd dat om daar te komen, we de Klein Bruggen in Deurne in moesten en du moment dat er aan weerszijden bos was, naar links het bos in moesten wandelen. Tja, de Klein Bruggen bleek een fietspad.... (zie foto links boven), dus dat ging 'm niet worden. We parkeerden er maar om een bospad rechts er van in te wandelen.
Wat kale twijgen                                                                                         en wat groen op de vloer.
Er was nog een pad naar rechts maar behalve dat het er niet aantrekkelijk uitzag, leidde het volgens mij ook nergens heen. 
Niet dat ons pad er zo aantrekkelijk uitzag.... het was een hele tour om schoonheid te ontdekken in de rommel, en welja, de datum verschijnt ook weer ongevraagd...
Aan het eind vervolgt het pad langs het bos en ook langs het weiland.  Op zich niks mis mee.
Achterom kijkend (klaarblijkelijk). Om de positieve invalshoek van al dit prachtige natuurschoon van Miss Marple aan te halen: Anders zouden we toch maar thuis zitten als puddingen achter een computer. 
Het leek eigenlijk een  beetje op een soort opschotbos. 
Met veel dode berken. Nu zijn berken pioniersbomen, die min of meer als eerste in een bos opkomen en na een jaar of twintig uit zichzelf het veld ruimen om plaats te maken voor de andere bomen. 
Wel weer mooi, die zwammen. Of waren het stukken mos??
Er waren ook genoeg andere bomen behalve berken de het leven lieten trouwens.
Rechts ligt ook wat onbestemds.
Aan het eind neemt het pad langs wat markeerstenen een bocht naar links.
En dan treffen we weer wat berken aan die zichzelf opofferen voor wat daarna een meer permanente huisvesting moet krijgen, voor zover er hier een gedoogbeleid is voor permanent wonen in het bos. Jarenlang wilde men alleen maar autochtonen zien (Eiken, Beuken en Berken), maar nu de eikenprocessierups weer in zo'n grote getale is opgetreden, wil men die autochtonen ook kwijt... 
En dat alles terwjl EU-commissaris Timmermans, aldus mevr. Marple, gezegd heeft dat er voor miljarden nieuwe bomen geplant moeten worden in Nederland, maar dat er (notabene) niet eens voldoende bomen zijn om te planten. Dan denk ik bij mezelf, doek heel Staatsbosbeheer op, dat scheelt dan weer een enorm percentage aan bomen die niet gekapt worden... (zo is recentelijk het hele Groesbeekse bos met de grond gelijk gemaakt...), maar dit bos, zo zal nog blijken, valt niet onder het beheer van Staatsbosbeheer, meer onder het beheer van het toeval geloof ik:-)
Dan zien we links pardoes een antieke put in het bos.
En rechts iets wat met recht Rommel met een hoofdletter is, En op de hoek, nee maar, twee bankjes!
Terugkijkend zie ik dat we een heus officieel wandelpad hebben gelopen.
En na een poosje grappend en grollend op het bankje te hebben vertoeft gaan we links af, en lopen dan het fietspad af langs een nog steeds rommelig bos. 
Met nog steeds zichzelf opofferende Berken.
                                                                                                                                     Eindelijk wat kleur, ook al is het bruin.
Een leuk fotobehangetje, dat dan ook de achtergrond voor deze pagina werd.
Wil je kleur? Moet er iemand gedacht hebben, dan krijg je kleur!
Een boom die een insectenhotel is geworden en                                       een grove den die zich hier permanent gevestigd heeft.
De boerderijen in Brabant mogen dan functioneel zijn, ze verdienen bepaald geen schoonheidsprijs zoals de boerderijen in de Achterhoek, of Twente, of Drenthe voor mijn part.
In de verte doemt mijn autootje al weer op en links zien we nog een mierenhoop. Zouden mieren ook een winterslaap houden? Ik zie ze namelijk niet krioelen hier.
Nog een afscheidsblik op de rommel,                                                           als dit graansilo''s zijn, is het dan wel een megastal?
En dan rijden we even naar het Engelenpad voor een cappuccino bij het Boerenhuis.

Ook zo dol op peterselie?
Dan nu voor alle veganisten onder jullie, een echt Brabants veganistisch carnavalslied: (afzender: veganist Marple)