Ripsdorf (Kalvarienberg) - Toskane der Eifel, zaterdag 5 oktober 2019

Het was droog en bleef droog maar wel bewolkt en een stuk kouder. Und nachdem wir zum zweiten Mal Kurzschluss hatten en ze nu de deur naar het electriciteitsding maar open lieten, waren we hier dus heengereden, Ripsdorf heet het dorpje in de buurt en het wandelboekje noemde het hier het Toscane van de Eifel, vanwege alle cypressen die je hier vindt. 
Eerst maar eens even naar het leuke kerkje waarvan de toegangspoort trouwens al vast op slot zat.
Het eerste kruisbeeld staat voor de poort evenals een bankje.
En vanaf het bankje heeft een mens een mooi uitzicht op het Toscane van de Eifel.
Het Zypressenlandschap en rechts het dorpje Alendorf, genomen vanaf het bankje.
Naar beneden wandelend komt er de nodige informatie op ons pad.
Er gaat dus een kruisweg naar de Calvarienberg, maar wellicht betekent Calvarienberg zelfs een kruiswegberg.
Hierboven staat dat er 14 kruisbeelden zijn, hier neergezet door één of andere graaf in de 17e en 18e eeuw.
Dit is pas interessant, de Zypresse hier werden in de Middeleeuwen beschouwd als één van de belangrijkste genezende planten. Waarom vandaag de dag niet meer? En wat zijn dit eigenlijk voor Zypresse? Als k het woord google komen er plaatjes van een soort conifeer tevoorschijn, en hier lijken ze wat op jeneverbesstruiken, maar ik heb er geen jeneverbes aan gezien. Het woordenboek geeft echter uitkomst, het gaat om Wacholder en dat zijn inderdaad jeneverbesstruiken!
We steken hier de weg over.
                                                                                                                       En rechts zijn allemaal leuke bloemetjes gezaaid.
                                                                                                                        Het is een leuk paadje.
Rozebottels vind je in deze streek ook in overvloed. Op deze site moet je beseffen dat als een Vlaming het over twee tassen heeft, ze twee kopjes bedoelt. En aangezien Miss Marple en ik momenteel met slechts een paar glazen wijn onze telkens beginnende verkoudheid in toom houden, moeten we misschien ook maar eens wat rozebottels gaan plukken. 
De vogeltjes pikken hier de zaadjes uit.
We gaan rechtsaf bij dit kruisbeeld.
Links een landschap van glooiende heuvels.
Op dat bord staat dat er rechtsaf een café is dat maandags gesloten is.
Maar we gaan eerst de berg op, d.w.z. na het bankje.
Dit bankje dus.
Er komen weer Zypresse im Bilde, en het bankje biedt uitzicht op het dorpje Alendorf.
Toen werd het wel even heel steil naar boven, puf puf.
                                                                    En dan nog steiler, Miss Marple is al bovenaan.
De Kalvarienberg dus.
Met nog meer Zypresse.
Een jeneverbesstruik zonder jeneverbessen dus.                                          
                                                                                                                                   De top van de Kalvarienberg.
Het was trouwens best koud zo boven op de berg.
Te weten, 517 meter boven de zeespiegel.
Dus daarna taaien we af naar het café voor een warme cappuccino en een overheerlijke Kuchen mit Eierlikoer (advocaat), en helaas voor Miss Marple, hadden ze niets zonder eieren. 
Dan rijden we via het kunstzinnige dorp Alendorf weer naar huis.
De koeien loeien er hier trouwens wat van af, vooral 's nachts. En 's avonds eten we andijvie met een vega-grillburger van de Duitse Aldi en een restant koolraap van gisteren.