Rijken

''t Rijkenbarg, Ruurlo, vrijdag 22 februari 2019

Ik parkeerde op 't Rijkenbarg en ging NIET het bosje getiteld De Mezerij in, want het is me daar te saai. Jeetwee ging er echter wel in.

En kwam terug met een ander hondje. Ik bood mijn excuses aan die vrouw aan dat Jeetwee niet wilde luisteren (ik was Ameen gewend en die luistert perfect), maar toen zei die vrouw iets wat aan mij echt niet besteed is: het zijn honden, geen mensen!

Wij lopen in ieder geval 't Rijkenbarg op.

En rechts doemt een statig huis op, dat zal dan Huize 't Rijkenbarg zijn? Oh, even gegoogled, het is een landhuis uit 1932. (En het heet inderdaad Landhuis 't Rijkenbarg).

De achtergrondfoto wordt nu even dikke voorgrond:-)

Doorlopend komen we bij een splitsing waar we links af gaan bij een bankje. Als ik even op dat bankje zit komt er een fietsend echtpaar langs die laaiend enthousiast roepen dat ze het hier geweldig vinden, wat een rust! zeggen ze. Die komen zeker uit het Westen denk ik dan:-)

We slaan dus nu dat bospad naar links in.

Het stikt hier van de meerstammige bomen, er moet veel kracht in de grond zitten hier.

Ooit meende ik hier eens een leylijn te bespeuren gezien de ontwikkeling van de bomen en welke er meerstammig waren maar vandaag kon ik die niet meer vinden.

Ook hier niet:-)

We lopen gewoon rechtdoor.

En dan doemt er een kikkervijvertje op.

Het is weliswaar nog wel geen kwaakseizoen maar het is hoe dan ook een ideale plek voor kikkers. Bij de kruising gaan we naar rechts.

Een smal paadje waarvan ik oorspronkelijk dacht dat ik het nog niet kende.

Met nogal wat houtbewerkingskunstzinnigheid.

De rechterboom is door de bliksem bezocht.

En deze stronken geven duidelijk aan dat deze bomen inderdaad ziek waren.

Men laat hier klaarblijkelijk veel liggen voor insecten en ander gespuis.

We lopen eens verder en dan begint het me te dagen dat ik hier al eens eerder liep. En wel op deze Gelderse Rooswandeling waar ik toen wel begon met de Mezerij.

Dan komen we langs een sloot.

En alweer een kikkervijver (die is links, de sloot is rechts, niet alleen op de foto's hier maar ook in werkelijkheid).

Langs het weiland wordt het paadje heel klein.

En dan komen we langs kachelvoer, als je het van diep in dit kleine paadje naar je kachel weet te brengen:-)

Prachtig, dat rode hout. Waarschijnlijk is het zwarte Els waarvan hier een verhaaltje over hoe die boom zo rood werd, en waarvan hier de notie dat dat rode hout een kwade heksengeest herbergt...

Nog rooier en mooier.

Misschien is dit ook wel Els (rechterfoto) en gaat het hout nog rood kleuren.

Idem.

Op de hoek kun je linksaf langs het water. Daar bevinden zich dan ook de Gelderse Roos bomen, van de eerder genoemde wandeling, maar het probleem is, dat als je doorloopt, je op de autoweg uitkomt en een heel eind moet met een hond aan den leiband, dus....