Landgoed Nieuw-Rande, Diepenveen, vrijdag 30 november 2018
Ameen in de Grote Stad! We begonnen deze vrijdag al voor dag en dauw in Deventer, waar Emeen een afspraak had met HansHa, dezelfde HansHa die mij weer aan het lopen had gekregen, voor een sessie voor haar rug en voet. En ik neem Ameen in de tussentijd even op sleeptouw, ze vond de Grote Stad machtig interessant. Ik spot iets waar koffie te verkrijgen valt, dus dat werd de eerste stop.
Ze gaat doodleuk mdden op de straat zitten, turend in de richting waar ze Emeen heen had zien lopen.
Overigens had ik haar wel aan de lijn hoor. Na de cappuccino wandelen we langzaam terug naar de parkeerplaats, nog plek genoeg vanochtend zoals je ziet.
En als Emeen terug is zetten we de reis voort naar Diepenveen om Ineen een bezoekje te brengen, want die zou stoeltjes voor ons hebben voor onze workshops. De stoeltjes werden vakkundig door ons afgekeurd:-) maar de route die we daarna liepen zeker niet!
We hadden geparkeerd achter hotel Gaia, het was prima wandelweer, de zon was namelijk begonnen te schijnen!
Hier schijnt normaliter ook water in te staan, maar ja de waterstand is laag tegenswoordigs.
Ameen gaat even flink tekeer met rennen, Ineen kijkt verbaasd toe.
Maar ze had een ander hondje gespot, daar kwam dat van.
Er was nog wel wat water over.
Een bankje! In de zon!
Dan gaan we eens verder langs de wandelroute.
Nog meer water. Een jaar geleden hadden hier zelfs de paden blank gestaan vertelde Ineen.
We hadden bij het bruggetje trouwens een flinke bocht naar rechts gemaakt. Alsof we terug liepen. (Ineen wist de weg).
We lopen dan aan de andere kant van hetzelfde water als eerder.
Dit bankje, in de schaduw, slaan we over.
De bootjes liggen wel heel snoezig tegen elkaar aan.
Aan de overkant een paar reigers.
Het pad gaat hier naar links.
Een picknick plek en een speelplek voor kinderen (en sommige hondjes).
Ineen weet de weg.
Even kontakt maken met die boom.
Die was ooit wel supergroot zeg.
Een indrukwekkend standbeeld en drie indrukwekkende beuken op een rijtje.
En nog een standbeeld in wording.
Het bos komt uit op een zandweg en achterom kijkend lees ik dat het hier om een IJssellandschap gaat.
In de verte zien we hotel Gaia al weer liggen.
Dan komen we bij een boom waar de bliksem is ingeslagen. ineen vertelde dat toen ze dat hoorde, ze op de fiets hierheen ging om te gaan kijken. Moet je ook maar durven, als het onweert...
Op de kruising gaan we rechtsaf maar als we door zouden lopen en de verkeersweg aldaar zouden oversteken, komen we bij de uiterwaarden langs de IJssel aan.
Het schattige huisje heet Klein Rande.
En dan volgt een tentoonstelling van Etty Hillesum die hier vaak langs de uiterwaarden gewandeld heeft.
Amen to that.
De ezels waren life maar de kleurrijke bonte koe uiteraard niet.
Dat noteren we even voor als we hier weer eens gaan wandelen, op maandag is er dus geen koffie te verkrijgen.
Het was een zalige wandeling geweest, benieuwd wat we de volgende keer weer meemaken.
Het was een zalige wandeling geweest, benieuwd wat we de volgende keer weer meemaken.