Pinetum de Belten, Vorden, donderdag 24 oktober 2019

Hier waren we al een tijdje niet geweest, we parkeerden op de P , (er is vanzelf een bordje Pinetum langs de Wildenborchseweg tussen Lochem en Vorden) en moesten toen nog 522 stappen doen voor de ingang van het pinetum.
Eempje was weer dolgelukkig dat ze aan de wandel mocht.                       En een mooie douglas. 
Die hier nog even extra bewonderd wordt.
We kuieren eens verder.
Roze koekoeksbloem.
En na de paddestoelekes een prachtig stukje hei links (met een leuk huis rechts, waar ik wel geboren had willen worden, vooral vanwege de hei er tegenover).
Dan naderen we het Pinetum.
Een platte en een sponsachtige zwam.
Het pinetum lag er keurig gemaaid bij. Ze hadden zelfs een oorkonde gekregen in 2019.
Eempje werd helemaal dol van die mooie graspaden en rent heen en weer en heen en weer.
De ginkgo nog prachtig van kleur.
En hier lag er mos boven op de takken.
Ook mooi.
In plaats van naar de ceder-achtigen links te gaan was ik linea recta naar het tuinhutje gewandeld.
Als we even later rechtsom maken ontdekt Emeen dat er een poort aan de achterkant is die maar zo open ging.
Dus wij er door.
En toen kwamen we in het bos.
Rechts lag nog een of andere schuur en de hulst bij het hek stond al mooi in de bloei.
Als we door wandelen,
komen we op een weg die naar de Molendijk leidt en dat was ver verwijderd van de auto, dus keren we weer om.
Het was trouwens prima wandelweer deze donderdag.
Een stronk hout                                                                                       ennuh.... herfst.
We wandelen eens verder.
Links is er dan weiland.
En verder leek het wel de Vordense heuvelrug hier.
We komen bij een soortement boerderij,
waar we links af slaan.
Rechts is er een paardenwei.
Emeen heeft wel drie van die grote stammen van het wandelpad verwijderd.
                                                                                                                     Wederom zo'n sponsachtige.
Eempje poseert even met haar sponsvacht naast de sponszwam.
Verkleurde salomonszegel. 
Dan komen we weer bij de auto en gaan koffiedrinken bij de Wilderborcherhof, er vlak bij gelegen, die stond nog op mijn bucketlist, voor ik hier weg ben: het restaurant is slechts op een paar kilometer van mijn Lochemse hutje maar ik was er nog nooit geweest.
We konden lekker buiten zitten. Emeen had een nieuw groen vest, staat haar goed vind je niet? 
Helaas voor Eempje hadden ze geen koekjes bij de cappuccino maar nougat, en die gaat altijd naar W1, de husband van M1
*Fin*