Oudejaarswalk, 31 december 2016 dus, te Eefde

Gewapend met Russische hoofdtooi, wanten en 2 extra vuurwerkmijdende honden (hier dus gedumpt om het vuurwerk te mijden, de bofferts), gaan wij de Dortherdijk af richting Eefde.
De Dortherdijk loopt makkelijker dan dat'íe per auto bereden wordt....
We steken de weg over en gaan aan de overkant een beukenlaan in.
De weg was aardig gehavend geraakt door de trekkers van al die bomenkap maar er was een parallelpad tussen beuken ernaast voor ons wandelaars.
Het was knap mistig over het weiland, en de honden ravotten er een eind op los. Ze moesten nodig hun energie kwijt.
Het is prima gelukt met het energie kwijtraken tijdens de wandeling want ze waren daardoor gelukkig knap rustig op oudejaarsavond binnen.
Kijk, dit was binnen s avonds..... waar ik betrapt wordt op het smikkelen van een oliebol.... en meneertje Mitchelinstar zich afvraagt of hij ook nog een stukje krijgt. (Daar gaan we verder niet op in:-)
Paddestoelen zijn altijd zo in symbiose met hun omgeving waar ze de voeding van betrekken dat je op de linkerfoto weer eens het fraaie fenomeen kunt waarnemen dat de paddestoeltjes hier gewoon lijken op de beukenblaadjes.
Het volgende fenomeen is dat de lens niet goed sluit cq helemaal open gaat bedoel ik, waardoor die zwarte vlek ontstaat. Het duurde even voor ik dat in de gaten had...
We kunnen de foto's natuurlijk ook gewoon bijsnijden...
Dan wordt het tijd onze voornemens voor 2017 eens even voor te leggen aan een boom, voordat we die s avonds in onze meditatie meenamen.
we gaan nu parallel aan het water en de spoorlijn links af.
Ondanks dat men hier flink bezig geweest was in het bos, was het hier toch heel mooi - het voelde gewoon mooi.
Of vredig  of sereen. Misschien nog wel het meest dat laatste.
Dat is dan wel weer zielig, dat ze de 5e berk hebben omgehakt, die hing zeker te sterk over het pad naar de maatstaven van mensen die bang zijn dat ze omvallen op toevallig voorbijlopende wandelaars.
Bij de splitsing gaan we links.
En dat wordt dan meteen het einde van het mooie serene deel van de wandeling.
Dan komen we langs een maisveld. Soms is het - aldus Emeen - goedkoper de mais te laten staan dan het af te maaien, als het toch niets oplevert.
De vogels hadden hier in ieder geval genoeg te eten en wij proberen wat maiskolven te plukken voor de vogels thuis.
Maar die bleken allemaal beschimmeld dus gooien we ze weer weg.
We komen bij de weg aan, steken die over en gaan via het weiland er achter terug naar huis.
Nou ja, het huis van Emeen dan waar ik oud-en nieuw doorbreng.
EINDE 2016!!

Onderdeel van onze oud/nieuw meditatie is een chant waarbij Emeen net zo'n harmonium bespeelt als hieronder en ik de trommel hanteer:-)