Oelinghausen klooster, donderdag 29 september 2016.

In de Nederlandstalige folder van historisch Arnsberg lazen we: Klooster Oelingshausen werd in 1174 gesticht. Het hoort tot de rijkste monumentkloosters van Westfalen en is een kunsthistorisch en kerkmuzikaal juweel. In 1350 werd de kloosterkerk opgericht.  Een gedeelte van het romaanse voormalige gebouw is nog heden in de crypte met de "Keulse Madonna" bewaard gebleven.
Klostergarten-Museum:
Nonnen die kunde hadden van de geneeskrachtige gewassen teelden in de tuin van het klooster Oelinghausen, die verschillende hectare omvatte, groente en fruit, bloemen, kruiden voor de keuken en geneeskrachtige planten. Een museum op de historische locatie herinnert aan de 800-jarige traditie van de kloostertuin.
Dus dit was duidelijk de reden dat ik hier wel naar toe wilde. Het was nog geen kwartiertje rijden.
Helaas was de kruidentuin niet toegankelijk, er zat een poort voor die op slot was.
De tuin had ook een Hildegard von Bingen hoekje, heel leuk. En de kloosterkerk zat ook hartstikke dicht. Overigens is het klooster nog in gebruik als klooster.
Ja hoor, de tweede deur zat ook dicht:-)
Vanaf een bankje in de zonnige tuin konden we op de kerk uitkijken. En de goede energie die er hing inspireerde ons tot...
een goddelijke meditatie, die heel lang duurde, tot er twee mensen langs kwamen. Toen gingen we hierboven maar aan de wandel vlak bij het klooster.
Bleek het toch weer een kruisweg te zijn zeg.
Als we rechts een paadje het bos in zien, gaan we daar uiteraard in.
maar helaas pindarotsjes,
ut werd niet wat met dat pad, dus gaan we terug;
Emtwee er achter aan.
Op het eerdere weggetje wandelen we tot het hoogste punt waar een bankje staat.
Daar keren we om en gaan een weggetje naar rechts in dat we eerder hadden gespot, toen het nog een weggetje naar links was. En treffen daar een rups.
Overigens was dit weggetje het tweede deel van de kruisweg waar niet erg veel onderhoud gepleegd werd aan de kruisbeelden en rododendrons er om heen, die waren op sterven na dood.
Terug bij het klooster toetsen we "centrum Oelinghausen" in in de tomtom want we waren eigenlijk op zoek naar een Aldi voor flesjes water, maar het centrum bleek het klooster te zijn:-)  We rijden even wat kilometers verder en stoppen dan bij een ander wandelweggetje.
Daar was iemand bezig geweest met heel creatief zaag-en stapelwerk van de dennenbomen.
Ze waren weer lekker aan het chemtrailen. Had ik al verteld dat ik s ochtends toen ze ook zo lekker bezig waren in de lucht in Neheim een Duitser op die chemtrails wees die me antwoordde: "Ja, en dan zeggen ze wat over uitlaatgassen van auto's... hier zit allemaal barium en aluminium in". Op zijn Duits zei hij dat hoor:-) Ik was verbaasd over het kennisgehalte van die Duitser. Even later kwamen de twee Nederlandse vrouwen die ik al eerder sprak en ik wees hen ook op de chemtrails. Daar hadden ze nog nooit van gehoord, en ze hadden ook geen belangstelling. En dat verbaasde me helemaal niet want de grote meute in Nederland inclusief de mensen van Buienradar en dergelijke doen ook net zo (ontkennend en redelijk stompzinnig).
Dan komen we opeens een man tegen die er werkt, hij bleek de eigenaar van het terrein te zijn.  Een vriendelijke man, hij vroeg ons of we paddestoelen aan het zoeken waren (nee dus) en een heel verhaal over hoe een vrouwtje hier s nachts wel eens paddestoelen kwam plukken wat best gevaarlijk was omdat er ook gejaagd werd, maar we waren welkom om er te wandelen.
Er viel echter niet zo veel te wandelen, het weggetje achter de tractor liep dood dus gaan we dit andere weggetje in.
Maar ook dat werd niks, dus gaan we terug en nemen plaats op een boomstambankje vol zonneorbs er boven. Daarna gaan we terug naar het hotel.
Ortho health heeft een online vademecum voor aandoeningen geplaatst (met dank aan o.a. Sophia /Facebook) en de music eronder komt van Suze. Ernaast nog een kloostervideootje.