, Sellingen met muggen & Schloss Dankern, woensdag 21 juni 2017, ***

Wat een afknapper zeg, we dachten 's middags de Duitse boodschappen te kunnen combineren met een wandelbezoekje aan Schloss Dankern, blijkt het een speelgoed Schloss te zijn met allerlei vermaak fuer die Kinder.
En druk dat het er was! Het water er vlak bij zat tjokvol zwemliefhebbers dus togen wij als de wiedeweerga weer terug naar Nederland. Overigens googelde Emtwee later dat er wel ergens een "echt" Schloss Dankern moet zijn hier, maar wij hebben het bij ons bliksembezoek in ieder geval niet gevonden:-)
Daarna reden we naar Sellingen, en gingen nu wat verder door dan de vorige keer om bij een restaurant te stoppen waar ze sorbets met echte aardbeien van de enige echte Boer Geert hadden.  Onze recensie: de aardbeien van boer Geert zijn waardeloos. Ze zien er prachtig uit maar smaken naar zure waterige tomaten, geen smaak dus, en bovendien natuurlijk stikvol kunstmest en niet biologisch. De tweede afknapper van de dag:-)
Het restaurant heette trouwens de Ruiten AA, en we konden wel pal er tegenover het bos in, waar Emeen de derde afknapper van de dag wachtte. Maar wat de sterren betreft, je kunt er wel prima koffie verkrijgen, en parkeren, en rust en stilte is er ook in het bos, maar geen enkel bankje en de wildpluk hield ook niet over, de scenery ook niet echt voor ons verwende snotapen, dus totaal slechts 3 sterren.
Eigenlijk is de scenery best mooi!
Maar ook wel een beetje veel van hetzelfde.
En wat zien we hier? Twee orbs in de lucht! Een ""normale" en weer eens een rode. Er moet een nieuwe Indianenstam in de geesteswereld in Nederland zijn neergestreken:-) We merkten er trouwens tijdens de wandeling niets van uiteraard, het enige wat Emeen merkte, was dat ze kapot gestoken werd door de muggen. (Ik had nergens last van gelukkig).
We waren wel weer op het Pieterpad beland.
De sloot stond wel droog, dus daar kwamen de muggen niet vandaan.
Het pad is inmiddels een klein eenpersoonspaadje geworden.
Er zijn hier in ieder geval fazanten!
Nadat Emeen het gevoel had net iets minder gestoken te worden door de muggen bivakkeren wij nog even op onze stoeltjes onder de bescherming van een Douglasspar. Waarmee wetenschappelijk onderzoek gestart zou kunnen worden: zorgt de geur van Douglassparren ook voor het verdrijven van de mug??
Dan wandelen we eens verder (op de terugweg alweer).
In tijden van hongersnood is het goed om te weten dat riet eetbaar is. Dat las ik in een wildplukboek. Dus ik pluk eens een stengel en zuig op het binnenste. Niet echt voor herhaling vatbaar...
Emtwee vond dat hij wel genoeg fysiotherapie had gehad vandaag, hij werd moe dus ging in de rugzak. En wij komen langs een reuzen-mierenhoop.
 Terug thuis zetten we een lekker theetje van de kamille en valeriaan en zo die 's ochtends geplukt waren.
En van de FB pagina van Michael de Baker: