Molendijk, gemeente Bronckhorst, maandag 28 augustus 2017
Het was snikheet zeg. Ik parkeerde op deze kruising en het bordje in het midden hierboven zegt "tot ziens, Bronckhorst" (lees Vorden, maar niet in de tomtom daar heet het Bronckhorst). Hemelsbreed was het niet bepaald ver van mijn hutje maar om hier te komen moest ik toch 5 km (om)rijden.

Het houdt niet over met het routekaartje waar ook te veel wit om heen zit, maar google earth lijkt het iets beter te doen op mijn laptop. Alleen heb ik daar alleen maar paint op staan als tekenprogramma, wat een resultaat zeg, au..
Ik ben van plan de Molendijk geheel recht toe recht aan af te wandelen. (Ik vind het een prettig weggetje, maar het is al wel weer even geleden dat ik er was).
We passeren de Sekdijk waar het rode pijltje staat op het routekaartje, maar we lopen gewoon door.
Geplukt.
Het knopkruid heb ik ook geplukt, maar het beviel me de vorige keer niet in de wok, dus nu ben ik het aan het drogen voor in de winter ergens door te doen.
We komen allerlei zijweggetjes tegen maar ik ga stug rechtdoor.
De valse salie heb ik niet geplukt, ik had onlangs nog wat gedroogd spul ervan ontdekt in mijn voorraad en dat moet eerst maar eens op, en bovendien had ik geen plastic zakjes meer over:-)
Ook deze zijpaadjes slaan we over, degene naar links heb ik al eens gedaan, die naar rechts weet ik eigenlijk niet.
Deze herinner ik me vaag uit België, er zaten beloftevolle gele knopjes in, wellicht komt er een heel leuk bloemetje uit. Maar ik weet niet hoe de plant heet.
Ineke H zei dat het wel eens KNIKKEND TANDZAAD zou kunnen zijn. Dat kan ik me voorstellen ja!
Ineke H zei dat het wel eens KNIKKEND TANDZAAD zou kunnen zijn. Dat kan ik me voorstellen ja!
Vermoeide reizigers langs s'Heerenwegen kunnen eventueel op het stoeltje hierboven plaatsnemen. Eventueel.
Ook hier weer wat potentilla tormentilla (tormentil). Een wetenschappelijke verhandeling over hoe een extract van de wortel van tormentil diarree bij kinderen sneller doet stoppen: klik hier.
Dan zie ik een verstopt paadje naar links waar ik WEL in ga, het blijkt min of meer parallel aan de Molendijk te lopen dus dat kwam goed uit.
Het is een leuk paadje, alleen is het bloedwarm in dat bos (op deze dag dan).
Leuk paadje toch? Op de kruising ga ik rechtdoor.
Dan zet ik mijn stoeltje neer bij deze fraaie Douglas en zie dat hij wel heel veel nakomelingen heeft, die het toch nooit allemaal gaan redden.
Ik haal er een baby'tje uit en vraag mevrouw Douglas vriendelijk of deze bij mij op het pleintje mag overleven. Normaliter gedijen bomen beter als er een heel stelletje van staat, dus de ouders moeten nu op afstand voor het baby'tje zorgen.... de boomgeesten gaan mee, zoals je ziet, terwijl ik verder wandel!
Aangezien ik die boomgeesten al door de lens had gezien, veeg ik die eens even schoon, en nu zijn ze weg...
Er komt een oorverdovende tractor langs op de parallel lopende Molendijk en als ik verder ben gewandeld, links af, en parallel de Reeoordweg ben gekomen klauter ik door de bende hier rechts boven om op die weg te komen.
De Reeoordweg, foto naar links en foto naar rechts, ik ga naar rechts.
Alwaar er een bankje staat, redelijk in de schaduw en als ik daar op zit komt de oorverdovende tractor weer langs, hij lijkt iets te doen aan het fietspad.
Als je die Reeoordweg af zou wandelen kom je bij de Vijfsprong terecht (antroposofische biozorgboerderij/winkel) maar ik ga de Molendijk in terug naar de auto zeg maar.
Die twee stakkers heb ik laten staan -- en dan kom ik langs het paadje waar ik op de heenweg ingegaan was.
De Molendijk is nog een heel eind, ik kom in het begin wel wat fietsers tegen maar het mocht geen naam hebben.
Dan knip ik met een schaar wat bijvoet af, en even later ook wat van die dingen met gele bloemetjes (er stond genoeg) want nu wil ik wel eens weten of daar echt allemaal leuke bloemetjes aankomen. Ze zaten nu nog grotendeels in de knop.
Als ik weer langs het pinetum kom vind ik eigenlijk dat het er knap verlopen uitziet, slecht gemaaid gras en veel bruin aan de bomen, maar ja de laatste keer dat wij er waren was er een oudere heer (de eigenaar) op zo'n maaier aan het rondrijden terwijl hij verzuchtte (tegen ons) dat hij geen hulp (dat was een hint) noch opvolger (dat was geen hint) had.
Zou dit nu zo'n hallucinogne paddenstoel zijn? Wellicht een puntig kaalkopje oftewel de Psilocybe semilanceata ? Ik heb hem overigens laten staan en zou hem ook vast niet meer terug kunnen vinden. Dan ben ik bij de auto, rijd naar huis, maar ben er dan nog niet..
Want eerst moeten de bloemen op de vaas, de sint jans kruid bloemetjes ververst in de olie (die had ik op de Reeoordweg nog geplukt), want ik was nog niet tevreden over de rode kleur ervan, die moet veel dieper worden.
Dan moet het baby Douglassparretje geplant op het pleintje - en nu ik toch bezig ben: hier de emmer met de twee dennetjes en heilig steentje die ik eens met Miss Marple meenam, één dennetje heeft het al lang begeven maar het mini heel kleine dennetje niet. Die kan ik ook nog een keer op het pleintje planten. Volgend jaar maar, eerst maar eens de winter in de beschutting doorbrengen.
Vervolgens moet het geplukte groenvoer in de sodium bicarbonaat (de soep van het linkerschaaltje met een hele broccoli is gisteren al verorberd). En rechts: kijk, als ik afgesneden pastinaken e.d. voor het raam in water zet, komt er niks van terecht, maar moet je kijken wat er gebeurt als ik het in een potje met zand en veel te veel water zet, het groeit als kool!! De pastinaak heeft al een bloem! Zowat dan.