Mepperdennenweg (Mepperdennen 3), dinsdag 4 juni 2019

's Middags parkeerden we de auto aan de Mepperdennenweg bij het bankje dat we die ochtend tegen waren gekomen.
We nemen dan het middelste pad naar rechts dat we die ochtend bijna liepen maar toen de omgekeerde richting namen. 
Kunstig.
Ook kunstig. Kunst zullen we het niet noemen.
Volgens Emeen moet de bosbes zelfs nog gaan bloeien voor er ueberhaupt besjes te zien zijn toen ik klaagde dat ik nog geen besjes zag.
We wandelen eens verder.
Dan ontdekt Emeen dat er een bordje "hondenroute" op de boom geplakt is. Of gespijkerd.
Deze boomstam deed het wel goed als bankje.
Dan gaan we eens verder.
En het landschap verandert, aan het eind gaan we naar rechts.
Waar nog een vlierboom staat.
En een pad met hekje naar links dat er volkomen ontoegankelijk uitziet.
wilde grassen in de bloei                                                                                   en zuring. 
Dan komen we bij een eveneens praktisch ontoegankelijk wandelpad waar men waarschuwt voor vallende takken en wel een picknickbankje in hoog gras, tekengebied dus. 
Er achter een mooi veldje koekoeksbloemen.
We waren trouwens wel op het bankje gaan zitten.
En behalve boterbloemen worden we getracteerd op een mannetjesvink.
We nemen dan de weg naar rechts, de Mepperdennenweg weer.
Maar gaan vlak voor de bosrand naar links.
Waar we al snel een paadje in kunnen, het bos in. 
En daar staan jeneverbessen, sommige wat bruin, die vast vorig jaar te weinig hemelwater hebben ontvangen.
Het is verder een leuk paadje.
Dan nemen we een shortcut naar rechts over een wel heel smal paadje hier en daar. 
En kunnen dan de Mepperdennerweg weer oversteken het bos in. 
Dan komen we weer bij het bankje bij de auto en het is iets voor 17.00 uur, volgens het internet is deze theeschenkerij tot 17.30 uur open dus we willen nog gauw even een cappuccino halen, maar helaas pindakaas, op het bord buiten stond tot 17.00 uur en toen degene die aan het opruimen was ons aan zag komen lopen deed ze gauw de deur dicht. Van Miss Appeltaart heb ik begrepen dat de appeltaart hier vreselijk vies is (klef) en de energie vervelend, en dat laatste kunnen we dus beamen. 
Dus proberen we het nog even in het nabijgelegen eetcafé.
Daar was de cappuccino ook niet echt geweldig.  Dan maar terug naar ons eigen eetcafé.
Een heerlijk bord met nasi a la fantasia met geglaceerde sperzieboontjes en de tweede fles biologische appelcider. Proost! Op mooi weer morgen!