Lochemse Berg, zondag 9 april 2017 (*****)

Foto
Kijk,  wie hebben we daar? Veeeen heeft het gat in mijn plafond gerepareerd, waarvan hij vaststelde dat het niet om betonrot ging maar wel het materiaal ervoor wat ik had laten aanrukken, gebruikte.Het ging om een primer en een twee componenten mortel van Remmers, totaal prijs 95 euro. Er is maar een klein beetje van gebruikt, dus Veeeen stelde voor dat ik de doos met 3 kg van die mortel (min een beetje) en een bus primer (min een likje) in originele staat aanbood. Ik ben niet zo handig met Marktplaats , het materiaal is onder andere hier te aanschouwen (ik heb het volgens mij elders gekocht, bij iets van Zinka of zo): nadat ik een website had gevonden over wat je nodig had voor betonrotreparatie in/aan het plafond. In ieder geval ziet het er hier weer uitstekend uit, en de doos staat me in de weg, dus doe een bod:-) - sacredwalks@mail.com
En voila, mijn zelfgefabriekte kweekkas met een overbodig rekje en een lap goedkoop doorzichtig plastic van de action (schildersafdeling). De ijsbergsla komt al behoorlijk op. Hij moet ook verder groeien onder het plastic want anders vreten de slakken alles op.
En dan gaan we nu eens aan de wandel voor een 5 sterren wandeling. Op de volgende wandeling zullen we ons Nog Nieuwere Sterrenbeleid introduceren, hadden we het hierop toegepast, zou deze wandeling zelfs 6 sterren hebben gekregen, maar voor nu:
** 2 voor de scenery, * 1 voor de bankjes, *1 voor de koffie, en *1 voor de rust en stilte, en dat no less op een zondag met hartstikke mooi weer. (Iedereen wandelt op zondag op de veel minder mooiere Kale Berg vanwege een nieuwe frites-en koffietent aldaar, waar wij vandaag ook nog eindigen, maar eerst de wandeling gewoon op de Lochemseberg, tegenover hotel Bon'Aparte (waar je uitstekende cappuccino's kunt krijgen op het terras erachter, heden overgeslagen, en ernaast is een parking).
Een handjevol van die paarse dovenetel is weer in een soepersoepje terecht gekomen. (Soepjes gemaakt met de soepmachine/soupmaker o.a. bij expert te koop).
Ik geloof dat dit kastanjebomen zijn.
Het werd de hoogste tijd om eens even lekker te zonnebaden!
Van moeders leerde ik dat dit beukopschot was. Er stond ook inderdaad een beuk bij, er gaat een heel beukenbos aankomen.
We lopen door. Als je rechtdoor loopt moet je heel vermoeiend heel lang vaag stijgen. Neem je dit paadje, is het even flink stijgen maar daarna kun je uitpuffen:-) En ga je rechtsaf hier, zie je ook nog een koffierestaurant opdoemen.
Je ziet de andere weg al een stuk dieper beneden liggen.
Na even uitgepuft te hebben na de klim, op het bankje op de kruising erna vervolgen we de route, en gaan gewoon rechtdoor.
Alwaar we een enorme bloesempartij tegenkomen aan een notabene afgeknakte tak.
Het is dus een krentenboom en tjonge zeg, je kunt de krenten nog eten ook, te plukken in juni / juli mits de  vogels wat voor je bewaren. Anders kun je thee zetten van het blad en de schors. Klik hier.
Hier kun je nog even goed de knak zien in de boom. Er staat nog een picknickbankje vlak voor deze kruising, we gaan nog steeds rechtdoor.
Er staat vervolgens zoveel berk,dat ik wat berkenblad pluk om te drogen.
Dan verlaten we tijdelijk even het officiële natuurgebied en gaan rechtdoor voor meer bijzonders.
In de verte ligt de Zwiepseweg. Waar we overigens de volgende wandeling parkeren voor een nieuwe wandeling.
We komen nu op een heel bijzonder stukje.
 Er huizen allemaal orbs in die wortels! Volgens Annemie zijn dit natuurgeesten. Wat me dan niet zou verbazen. Het voelt hier sprookjesachtig mooi.
We gaan hier links af.
Een recht toe recht aan beukenlaantje in.
Een stuk minder spectaculair, dat wel. Aan het eind gaan we links af een Belgisch bos in.
En komen daarna nog wel even op een mooi stukje (met douglassparren).
Aan het eind van het pad weten we niet of we rechts of links moeten, ik wou namelijk gewoon rechtdoor maar dat kon niet.
Oh, hier is dat eind van het pad pas:-) We gaan eerst een stuk rechts maar keren dan weer om, en gaan dus uiteindelijk links.
En toen hadden we wel het eerste weggetje rechts in gemoeten maar soit, zo komen we er ook wel.
Nog even weer die mooie krentenbloesem in beeld, en een leuk holletje voor weet ik wat.
Dit bankje waar we op de heenweg wel gebruik van maakten, slaan we nu spontaan over, op weg naar de koffie.
En daarvoor gingen we met de auto naar de Kaleberg. De koffie was prima, de lunch trouwens ook, alleen was het een beetje druk met  allemaal buurtbewoners die elkaar kenden en hun kinderen die ijsjes wilden.

Dan voor moeder's nieuwe broodbakmachine of voor anderen: BROODKRUIDEN, een Duitse gewoonte: