Lemelerberg, maandag 18 december 2017
Ik had gegoogled en de "Kerkweg 32" in Lemele/Ommen ingevoerd in de tomtom en op de een of andere manier reed ik daarop via de mooiste tussendoorweggetjes naar deze parking op de Lemelerberg (Kerkweg 32 is iets eerder, iets doorrijden).
Het pad was verhard, kwam dat even goed uit, want het was overal kledder met sneeuw die gesmolten was.
En dan komen er letterlijk bosjes en bosjes jeneverbesstruiken op mijn pad, GAAF!
De Lemelerberg is heel bekend maar dit zou wel eens de eerste keer kunnen zijn dat ik er was, tenzij ik er ooit als jong kind met mijn ouders geweest zou zijn, maar dat staat me dan in ieder geval niet meer bij.
Er zaten warempel ook nog jeneverbessen aan de struiken maar ik vond ze er wat klein uitzien en heb niets geplukt.
van klein naar reusachtig!
Het had de nacht hiervoor weer behoorlijk gesneeuwd maar gelukkig was het snel aan het wegdooien. Gelukkig omdat ik moest autorijden natuurlijk en daar geen zin in zou hebben met besneeuwde wegen.
Ha, een nat bankje. En daarna komt er en kruising waar ik besluit door te gaan met het verharde pad want het weggetje naar links zag me er te glibberig uit.
En aldus komen we nog meer jeneverbesstruiken tegen.
Er is hier ook heide.
Op foto #22 komen we bij alweer een bankje! op een kruising met twee ruiterpaden, twee wandel-zandwegen en rechtsafgaand het rolstoeltoegankelijke en makkelijk beloopbare stenen pad.
Maar dat stenen pad ging terug, en dat zou wel een heel erg kleine wandeling worden, terwijl de zandweg rechtdoor er wel kosher uitzag, dus die neem ik, het bos in.
Het was wel een beetje klimmen maar ja, dan moet je ook maar niet op een "berg" gaan wandelen als je dat wilt voorkomen.
De plaatselijke plantsoenendienst had wel enorme insectenhotels gebouwd langs de kant van de weg.
En kijk aan, bankje nummer 3 komt in beeld, complimenten aan de plaatselijke plantsoenendienst hier!
De leeuw zou ik nog tegenkomen op deze wandeling Het paadje naar links zag er leuk uit.
Maar helaas bleek het onbegaanbaar vandaag, ook te glibberig met die gesmolten sneeuw er boven op.
Ik besluit dus om te keren maar plant hier wel eerst mijn stoeltje neer voor een pauzetje, dat ding was tenminste droog.
Je vraagt je af waarom een zandweg in dit bos genoemd is naar een of andere burgemeester van Barneveld, ik had eerder ook al zo'n bordje gezien van een of andere burgemeester van Rotterdam, maar wellicht heeft het met de leeuw te maken die we nog tegen zullen komen. Ik loop zuidwaarts terug, tegen de zon in, ahum, want die deed maar zo pogingen om zichzelf ietwat te laten zien!
En ik deed een niet geheel geslaagde poging om dat wonderbaarlijke fenomeen, op een bewolkte dag als vandaag, vast te leggen op de camera.
Ik loop via het verharde deel terug, bewaakt door deze twee bomen.
Aan de linkerkant van het pad treffen we weer een heideveld aan.
En daar is 't ie dan, de leeuw: het blijkt om de "Nederlandse Leeuw" te gaan, vandaar wellicht ook al die burgemeesterlaantjes hier, men heeft klaarblijkelijk nationale trots hier in Overijssel.
De trap af en we komen langs restaurant de Lemelerberg, alleen open op zaterdag en zondag. Ik stel me zo voor dat het hier, vooral bij mooi weer, beredruk is tijdens het weekend / op zondagen vooral.
Aan het begin stond deze wegwijzer er dus ook, wellicht iets voor de terugweg of een andere keer. En hulde aan Landschap Overijssel voor de bankjes, daar kan het Gelderse Landschap nog iets van leren!
Daarna rijden we in ca. 50 minuten naar Diever (waar ik de komende dagen verblijf) ; zonder dat ik er eerst zo gauw erg in had, zijn we hier in voorouderlijke contreien beland. Enkele voorouders uit de 17e eeuw zijn in Diever gedoopt, mijn grootmoeder Aaltje de Vries is hier op een steenworp afstand geboren, dus de volgende walk wordt waarschijnlijk een heritagewalk.
Tjonge, er staat hier zelfs een pijltje naar het Schultehuis (derde van boven rechts) - dat hadden ze in Zweeloo moeten hebben waar een voorouder Johan Lepel en zijn zoon Schulte waren, maar hier in Diever en omstreken gaat het om landbouwers. Trouwens, die schultes zullen ook wel landbouwers geweest zijn want hoe moet je hier anders aan de kost komen. Als predikant of café-uitbater wellicht, ik ging in ieder geval eerst eens even aan de cappuccino met tosti, die een dikke 9 kreeg!