Kerkenpad Voorst, woensdag 25 maart 2020

Een kerk staat meestal midden in het dorp maar in Voorst is het het laatste bouwwerk voor de natuur en de weilanden beginnen.
En daar start dan meteen het Kerkenpad.
Eerst moet je dan wel even een soortement eng trappetje af.
En ook hier heet het al weer landgoed Beekzicht net als volgens mij alles in de wijde omgeving hier.
Ik zie een enorm grote roofvogel en probeer die in de vlucht te vangen, het is een wazig vlekje geworden:-)
Oef, het wordt even zompig, maar ik kan er min of meer langs.
Het is een keileuk klein paadje!
Terugkijkend naar de kerk zoom ik in op wat schaapjes, die hier waarschijnlijk zelden een wandelaar(ster) zien, omdat ze hun ogen uitkeken:-)
Er volgt weer een hekje en dan een paadje met de meest prachtige oude knotwilgen. Op Wikipedia lees ik echter dat knotwilgen maar zo'n vijftig jaar oud kunnen worden, dat is ook niet veel zeg, voor een boom!
En dan komt er meidoornbloesem in zicht. 
En soepersoepgroente: kleefkruid. Op deze pagina nog een leuk stripverhaal over de eetbaarheid ervan. 
Het bosje dat ik plukte.                                                                     En dan volgt er weer een modderig stukje.
Een mens moet nederig blijven, vooral op een kerkpad, zal de natuur gedacht hebben omdat ik hier flink moet bukken onder die tak door. 
Maar dan de beloning, een bankje!
Bij een kikkerpoel, d.w.z. ik hoorde een enkele kikker zo nu en dan kwaken.  Volgt weer een bruggetje.
En een knotwilgenpaadje.
Door verder kale landerijen.
Links en rechts liggen akkers.
En dan komt er weer een hekje,
waarna we de weg tussen de akkers oversteken voor het volgende hekje.
Voor mensen die niet door hebben dat je hier weer door het hekje moet.
Links is water, voor me is water en modder en rechts is prikkeldraad, met geen mogelijkheid kom ik hier zonder natte voeten langs. 
Dus helaas pindakaas (dit was het water links), we keren dan maar weer om.
Opmerkelijk hoe blauw de luchten zijn de laatste tijd, geen chemtrail te bekennen:-)
Tja, ook hier sappige brandnetel, maar ik had nog steeds maar één zakje bij me, dat trouwens nu gevuld was met kleefkruid.
Wel pluk ik nog wat meidoornbloesem, waar je thee van kunt zetten of op de vaas doen, en dat laatste heb ik voorlopig gedaan, staat hartstikke leuk. 
Terug bij de auto blijkt er nog eentje achter te staan: een ouder stel wilde zo juist aan de wandeling beginnen terwijl ik hem eindig op het eenpersoonspaadje; ik vertel ze dat het een prachtige wandeling is, en daar was geen woord van gelogen.
Aan de overkant nog een leuke koe en als ik iets doorrijd om op een kruising te keren zie ik dit bord hierboven:-)
Ik zal deze wandeling vast nog een keer doen ook met Emeen, maar op onze deuren (ik woon in een appartement waar naast jongeren, gemiddelden en ouderen, ook zorgbehoevenden wonen) is deze poster geplakt, dus met Emeen gaat het voorlopig niet worden want we kunnen hier niet eerst koffie drinken:-)
De bahjan hieronder vond ik prachtig, en heb de volledige 10 minuten geluisterd en bekeken.