Kapelweg (bij Buitenplaats de Wildenborch, Vorden), donderdag 11 oktober 2018

Nadat ik de sleutel had gekregen van mijn nieuwe tiny appartment, reed ik naar Eefde om Ameen op te halen. 
Dat was trouwens al op woensdag 10 oktober want Ameen ging even bij mij logeren opdat Emeen en Weeeen de handen vrij zouden hebben voor het versieren van de feestzaal waar vrijdag zoon Emdrie ging feesten omdat hij de dag ging trouwen met Esdrie. Emeen showt hier even haar outfitje for the big day. 
Ameen en ik gingen pas de volgende ochtend aan de wandel, ik parkeerde bij de kapel van de Wildenborch, aan de Kapelweg, een zijweggetje tussen de weg van Lochem naar Vorden of omgekeerd. 
Het was schitterend weer, ik ging bij de eerste de beste gelegenheid rechtsaf. 
De bedoeling was een beetje de buitenroute te nemen ipv landgoed de Wildenborch op.
Even wat soepgroente plukken. De scherpgetande versie van de molsla is medicinaal dus die pluk ik altijd. Maar toch maar liever niet langs een hondenuitlaatroute, dus ik wachtte nog even met plukken, schiet me nu te binnen:-)
Dan komt er een bankje aan maar ik sla het over want er is herrie links in het bos, ze waren bomen aan het zagen. Zo snel mogelijk doorlopen dus. 
Wat een gedrochten zijn het toch eigenlijk ook he? Maar ja, alle fungi, schimmels en paddenstoelen vallen dan ook onder Schorpioen.
En over Schorpioen gesproken, in deze boom hebben ze doodleuk "urinoir" gekerfd. 
Ameen vermaakt zich wel, dat hoeft geen betoog.
Er bloeit nog wat in deze Indian Summer.
Dan slaan we dit paadje naar rechts in om aan de buitenkant van het gebiedje te blijven. 
Er moet hier een tamme kastanjeboom staan, maar de goede gaven die ze hebben laten vallen zijn nog niet geschikt om op te rapen, ze zitten nog dicht. 
Als er een trapje opduikt, is Ameen als avonturierster, bergbeklimster en trapjesbeklimster al lang bovenaan. 
Kijk maar. En bovenaan is een bankje.
Dat is daar zo gebouwd op een bergje omdat je dan in de verte de Wildenborch ziet. En hierboven mijn oogst, die is bij de soep voor de lunch gegaan de heel lekker was. 
Met een boterham met kaas erbij zodat Ameen kaas voor haar lunch opsmikkelde.
Even over het bankje lopen.
Na de lucht bewonderd te hebben stappen we maar weer eens op.
We nemen echter dezelfde weg terug alwaar ik bloeiende hulst ontwaar die ik op de heenweg niet gezien had, echt, de terugweg is toch altijd anders dan de heenweg!
Dat noem ik nou parmantig voortstappen.
Maar deze vragende blik begrijp ik niet...
Het zal ongeveer op dit punt geweest zijn,
dat we een leuke vrouw tegenkwamen, die ik dan ivm de wet op de privacy niet fotografeer natuurlijk, en die uitriep, toen Ameen haar enthousiast begroette alsof ze een oude vriendin was, "Kijk, een blije hond!" En dat was natuurlijk wel zo. We waren het er gezamenlijk overigens roerend over eens dat we niks geen bezwaar hebben tegen de opwarming van de aarde, laat de zon maar blijven komen. En dit tik ik terwijl de koudere dagen net gestart zijn eind oktober en ik er prompt de neiging van krijg ziek te gaan worden, ik kan er ook absoluut slecht tegen dat het al weer zo vroeg donker wordt, het irriteert me mateloos:-)
Maar goed, hier scheen de zon nog, de boomzagers waren vertrokken dus we nemen het er nog even van op het bankje.
Ameen zit ook even bij het bankje. Maar we gaan al snel weer verder.
We zijn al bijna weer bij de auto.
Maar treffen vlak daarvoor nog wat fraaie boomwortels aan die ons op de heenweg ook ontgaan waren.
Foto
Dan hebben we hier nog even een recente selfie (dat komt er van als je aan het opruimen bent, je komt je hele verleden tegen:-)