Kahler Asten, Winterberg, zaterdag 14 juli 2018

De volgende ochtend reden we naar de Kahler Astem in Winterberg en waar wij de hele tijd in een heel rustig gebiedje zonder toeristen hadden gezeten, werd het al snel duidelijk dat het hier stikte van de toeristen. Op de parking moest je dan ook gewoon betalen, dat komt er van:-)
De route vandaag werd meer bepaald door het feit dat ik recht toe recht aan wilde lopen en niet wilde klimmen of dalen dan door iets anders:-)
In de winter is het hier dus skiën geblazen.
Maar in de zomer kun je hier prachtig wandelen.
En ook een niet al te groot rondje doen als je alleen recht wilt lopen (aangezien we toch twee wandelingen van plan waren vandaag, was het helemaal oké om slechts een klein rondje te doen).
De zeldzame ratelaar bloeide hier ook! (Bij ons in de Achterhoek al lang uitgebloeid).
Er bloeide hier trouwens van alles.
We treffen er ook Preiselbeere aan, oftewel vossenbessen.
Blauwe klokjes waren er ook in overvloed.
Als ik goed kijk zie ik hier de uiteinden van een bankske.
Naast Preiselbeeren stikte het hier ook van de bosbessen, hele velden vol en er waren zeker 20 mensen emmertjes aan het vullen ermee. Wij hebben ook een handje geplukt maar ze waren nog niet echt lekker (zoet).
Overal staan informatieborden; ik dacht, ik lees ze thuis wel van de foto, maar ik kan ze helemaal niet meer lezen, te klein:-)
bosbessen, bosbessen en bosbessen.
Dan komt het pad door een klein bosje.
Als je goed tuurt, kun je op de rechterfoto aan het eind van het veld allemaal mensen zien die aan het bosbessen plukken waren.
Emeen leest het bord over het sneeuwklimaat hier.
Een klimaat dat in ieder geval zomers ook een bende klokjes te zien geeft op deze berg.
In maart 1970 viel er in één dag 2.39 meter sneeuw.
Dan wordt het tijd voor koffie.
Waarna we uitgezwaaid worden door een steengeit.