landgoed Hoekelum II (Breukerengpad), woensdag 12 juli 2017, ****

We reden naar de Edeseweg 122 in Bennekom en parkeerden bij boerderij Hoekelum. De rode route, die van het Breukerengpad, begint dus bij het groene pijltje op de rechterfoto en gaat voor de helft langs de bebouwde kom. Dat was de helft die we ovesloegen... we deden de prachtige andere helft, de blauwe route omhelst 13 km dus je kunt hier nog wel even verder.
De boerderij was gesloten voor koffie (hij is maar open tot 16.00 uur), dus vandaag wel een ster voor het parkeren, TWEE voor de scenery met heilig zand, geen bankjes, en ook geen stilte of rust wat het was inmiddels prachtig weer, en hondenuitlaat - tijd, merkten we wel. Wildpluk: oke als je van waterpeper door de soepersoep houdt (en dat doen wij). Dus totaal 4 sterren nog.
Links het kasteel en voor ons de gesloten koffieboerderij.
We gaan het witte bruggetje over en ik fotografeer de zon geloof ik weer, vlak boven water.
leuk he, langs de slotgracht.... en ik zie nu pas dat ik die boomstammen voor de achtergrond van de Hoge Veluwe heb gebruikt, terwijl ze bij deze wandeling horen...
In een inhammetje ter rechterzijde van dit paadje spot ik deze vogel, is dat nu een nachtegaal? Hij was ietwat gestreept.
Dit was het inhammetje. En in de bocht vlak erna pluk ik de rest voor het soepersoepje deze avond, bestaande uit 2 courgettes uit de tuin van mevrouw Appeltaart, ietwat half voorgekookte linzen, de brandnetel van de vorige wandeling en een flinke handvol van deze waterpeper. Het werd weer een zeer voedzaam soepersoepje!
Dan komen we al snel in keileuke scenery terecht.
En hier kun je goed zien waarom waterpeper WATERpeper heet. Nog meer leuke scenery foto's:
We snapten er niets van waarom men hier nou geen bankje had neergezet met het mooie uitzicht op al die boomwortels, en het water, dus plantten wij onze visstoeltjes maar weer eens neder.
Alwaar we vervolgens wel een hele bende honden langs ons heen kregen, alvorens we verder wandelden.
We wandelden gewoon verder langs het beekje, de scenery bleef prachtig.
Het bruggetje staken we niet over, want we wilden juist langs het beekje blijven lopen.
Toen kwamen er wel een bende hardlopers aan die in rij het bruggetje overstaken.
Het blijft mooi, al die wortelstructuren van de beuken hier.
Dit vond ik net een schilderij, dus heb ik de foto niet verkleind.
Het zijn die mossen die het geheel zo lieflijk maken.
Alweer een bruggetje en een boom met een waterzak op dezelfde hoogte boven de grond als er onder de grond water zit (het beekje).
De kleurrijke wilgenroosjes heb ik laten staan, er stonden er hier te weinig (maar je kunt er dus lekkere siroop van maken, van de bloemen).
Dan komen we bij het eind van het water, dus je kunt je afvragen of het dan wel om een beekje gaat.
En op dat heuveltje is het echt Sacred! Ik plantte er mijn stoeltje neer en werd overspoeld door een enorme energie via de voeten naar de kruin. Anna Aarde komt er aan en ervaart het al als ze zelfs het heuveltje oploopt.
Ik sungaze er nog even, er komt een mevrouw langs die het maar raar vindt dat er twee vrouwen op die stoeltjes zitten daar maar daar hebben wij maling aan en na een flinke 10 minuten genieten van de energie aldaar, gaan we terug.
We nemen nu een ander pad richting het kasteel.
We komen er nog een fraaie maar ook behoorlijk gehavende oude Beuk tegen.
En tot slot, want dit pad was veel sneller, een bankje. Het bankje werd echter afgekeurd, het zat te hard, stond bovendien op de verkeerde plek, en leverde dus geen sterre-punten op voor deze wandeling.  We gaan snel terug naar huis, het was al laat, lang leve de zomer met de lange avonden!