De sequoia in Epse (het Hassinkbos), maandag 17 oktober 2016.

Ik logeerde bij Emeen omdat het slot van mijn auto vandaag tijdens de winterbeurt in de naburige garage gerepareerd werd, zodat ik me vanaf nu niet meer druk hoef te maken of mijn auto er nog wel staat, na de wandeling, hij kan nu weer gewoon op slot:-)  en vroeg W., die altijd goede ideeën heeft, waar we deze maandag eens zouden gaan wandelen. Hij wist dat we dol zijn op grote bomen, dus verwees ons naar het Hassinkbos in Epse. Niet dat hij zelf mee gaat wandelen maar hij kent de plekjes.
De eerste grote boom duikt al snel op inclusief boomgeestorbs, en de tweede ook.
Ziet, het was schitterend weer maar Emeen droeg al wel een jas.
En Emtwee ook:-)
En na dit exemplaar, let op:
Komen we pardoes een imposante sequoia tegen! (Mammoetboom in het Nederlands)
Ik had overigens pas door dat het een sequoia was toen ik geleund tegen de boom op de grond de zo kenmerkende  dennenappeltjes er van zag (aan de vrucht herkent men de boom of zo toch?).
En toen ik daarna omhoog keek zag ik de bevestiging, ik stond op deze maandagochtend, zo waar tegen een sequoia aangeleund.  Die het als solitair wel ietwat zwaar had te zien aan de beschadigde bast onderaan.
Eigenlijk is het bizar dat zo'n reus van een boom van die heel kleine dennenappeltjes heeft, deze foto laat de dennenappel op ware grootte zien.
We hadden hiermee wel zowat de rechterkant van het bos (je) gehad en lopen nu naar de achterkant.
We moeten hier wel haast op een bankje zitten anders zou Emtwee niet zo'n pauze houden.
Het was een boomstam. (Er waren geen bankjes in het bos). Als we bij de zuidkant komen heeft één of andere grapjas alles weggeverfd wat onder "opengesteld" staat. Bravo! Ik ben als Waterman natuurlijk dol op burgerlijke ongehoorzaamheid.
We doen een klein stukje weg aan de zuidkant langs een boerderij of in ieder geval langs een wei.
En dan schieten we het bos weer in op weg naar de linkerkant.  (We doen een zo groot mogelijke omtrek omdat het een relatief klein bosje is).
Kunst van de natuur.
Het was een beetje een "donkergroen" bos, ook qua sfeer, al kan ik niet echt uitleggen wat ik nou weer met dat laatste bedoel.
We wandelen maar eens verder.
Dat hout lag er duidelijk al een tijdje. Dan doen we weer een stukje weg.
Ik ben er niet zeker van of die weg nou de Reelaan of de Huzarenweg is maar in ieder geval slaan we snel het bos weer in.
Nee maar, een bankje!
Eigenlijk wil je niet weten wat ik hier aan het doen ben... maar je kunt het wel zien, ik ben met mijn nieuwe smartphone aan het spelen, die ik van Emeen en W kreeg, ik krijg vreemde berichtjes en weet nog niet goed hoe ik fatsoenlijk terug moet whatsappen:-)
We gaan maar eens verder.
Emeen doet een boom nog even de groeten.
En Emtwee doet 2 andere hondjes nog even de groeten.
Toch wel bijzonder, die gerimpelde olifantspoot van die beuk.
Het zal vast wel eetbaar zijn maar ik ga het echt niet uitproberen.
Gelukkig, we hebben de auto weer gevonden:-)