Enzerinckweg, Grote Veld, dinsdag 23 augustus 2016

Mevrouw moeders en mevrouw Appeltaart gingen helemaal op de fiets naar Zutphen; toen ik er woonde zag ik ze nooit, en nu ik er zowat niet meer dood aangetroffen wil worden, gaan zij er regelmatig heen:-) De hond werd daarom bij mij gedumpt en zo kon het gebeuren dat ik reeds om 10.00 uur des ochtends, geparkeerd hebbende aan de Almenseweg richting Vorden, de Enzerinckweg insloeg, te beginnen met een bankje.
Het was echt goddelijk wandelweer zo vroeg op de ochtend, ik genoot er met volle teugen van (en op de terugweg was het eigenlijk al weer te warm).
Qua scenery was het hier misschien niet al te bijzonder maar qua atmosfeer was het top!
Er zijn nog wat zijpaden , die kunnen ook wel een keer.
Maar vandaag loop ik alleen maar rechtdoor, en terug, ter verkenning van dit weggetje. Hierboven klitwortel.
Nog een zijipaadje, maar ik ga jeetwee achterna, die rechtdoor loopt en wie immer, vooruit.
Op foto#13 stikt het van de zonne-orbs en op foto 14 zien we sterk aangevroten groot hoefblad.
De zon laat nog meer zonne-orbs zien (Dit zijn twee verschillende foto''s, zoek de verschillen! :-)
Nu gaat het verhaal dat je die zaadstengels van weegbree goed kunt roosteren of in de oven doen en dat die dan heel lekker zijn, ik moet het nog steeds uitproberen.
Het is al even geleden dat die boom is omgekukeld, te zien aan het mos dat er nu op groeit.
En dan komen we bij de kruising tussen de Enzerinckweg en
Oude Borculoseweg, alwaar we een bankje aantreffen; ik geniet van de rust en de sfeer zo vroeg op de ochtend, mijmerend op dat bankje.
Jeetwee drentelt wat in het rond, die heeft het niet zo op bankjes.
Doorlopend komen we nog een stapel ongezaagd hout tegen.
Voor als je wat peperig spul nodig hebt in je voedsel. Als je het kunt plukken uit een schone omgeving.
Het mag dan een saai weggetje lijken, relatief gezien, ik voelde me verzaligd zo vroeg op de ochtend, met een top-atmosfeer, hier weer eens opnieuw bevestigd door de begeleidende zonne-orbs:-)
Weer een zijpad waar we niet ingaan, en dan begint de bewoonde wereld: een paard!
En zowaar vlierbessen. Ik kan niet zeggen dat ik dit jaar veel vlierbloesem of inmiddels bessen ben tegengekomen, of ik ben op de verkeerde momenten op de verkeerde plekken aan de wandel, of het is gewoon geen goed vlierbessenjaar.
Zoek de verschillen:-)
Deze kruising is het eindpunt, we gaan dezelfde weg weer terug.
Dat handjevol was bedoeld voor de salade. Daar kunnen ze rauw doorheen. Maar of ze daar ook ingekomen zijn weet ik niet meer, ik herinner me wel vaag een plastic zakje met geplet nat spul enkele wandelingen later.....
Het lijkt erop of ik op de rechterfoto weer op het bankje ben beland.
We komen nog wat onbestemd bloeiend spul tegen, dwz ik weet niet wat dat witte spul is:-)
En uiteraard komen we ook weer langs het groot hoefblad.
We treffen ook flink wat hondsdraf aan, maar het was mij wat te laat in het jaar om het te plukken, en kiespijn had ik ook niet om er op te kauwen.
He ja, lekker modderwater drinken. Zit vast tjokvol mineralen en in ieder geval geen chloor:-)
De les van deze wandeling kwam goed van pas tijdens de tropische zomerdagen half september: gaat dan om 10.00 uur 's ochtends al aan de wandel en weest om 11.00 uur terug, (wat hierboven trouwens niet lukte, want ik ben 1,5 uur minimaal op stap geweest hier).
De volgende muzikale bijdrage komt van Fransca: