landgoed Ehzerwold, zondag 14 augustus 2016

Voor deze zondagmiddag waarop we Emtwee terug gingen brengen naar huis, had ik een groen gebiedje gegoogled tussen Lochem en Eefde, oftewel in Almen, dat ik nog niet kende, dicht bij een restaurant Ehzerwold. Ik begin met het plukken van een flinke lading varkensgras.
Dit weggetje zullen we aflopen tot die hoogspanningsmast daarginder.
En daarom slaan we in eerste instantie dit bospad niet in, maar ga ik op weg naar het bankje.
En terwijl Emtwee door het gras rollebolt wordt Miss Fruitui onwel van de hoogspanningsmast.
Dus was ze al snel vertrokken en wacht op ons bij de ingang van het eerder genoemde bospad.
We komen in een raar bos, qua sfeer, wat zeker te maken zal hebben met de drukte die we nog van de weg horen bij dat hotel en zo, het was nog steeds toeristenseizoen en bovendien zondag, dus echt rustig was de atmosfeer hier niet, integendeel.
Het zwarte zomerhuis staat open en toegankelijk in het bos en de eigenaar verzamelt autowieldoppen, die, niet gefotografeerd, tegen het huis aanstaan.
In het volgende bosje, even verderop, treffen we een enorme meerstammige beuk aan.
Indrukwekkend he? Hij gaf ook een van top tot teen energie door... ik sta tegen een Eik er tegenover als ik de foto van Miss Fruitui neem, en die gaf ook een weldadige energie, volgens miss Fruitui zelfs nog beter.
Even verderop moeten we deze route wel verlaten (door naar links te gaan), anders komen we weer onder hoogspanningsmasten terecht.
Er lag hier trouwens nog wel een heel leuk cirkeltje. Als we het bosje uit zijn gegaan komen we langs dit hekje waar we niet inmogen, prive - eigendom , stond er, maar het was van staatsbosbeheer.
Er is een watertje te bespeuren midden op de foto en dan plots een versleten bankje.
We wandelen echter verder.
Het water ziet groen van het kroos.
De eenden trokken zich van het kroos niet veel aan, ze hadden hier dan ook slechts de keus tussen kroos en smurrie.
Even verderop stond er een heel acceptabel bankje.
En zoals je aan Emtwee kunt zien, namen wij daar even plaats.
Dan gaan we eens verder.
En wel naar restaurant Ehzerwold, waar we de lunch gebruikten. Er stond niets vegetarisch op de kaart, laat staan veganistisch maar mevrouw Fruitui wist de kok zo ver te krijgen om voor een heel schappelijk prijsje een veganistische salade met gegrillde groenten te maken die haar goed beviel. Daarna brachten we Emtwee terug naar zijn baasje, Emeen zou bovendien die avond al landen uit Amerika, en wij gingen de volgende dag naar Duitsland.