landgoed De Poll, Voorst, donderdag 19 maart 2020

Het leek wel of heel Voorst aan de wandel was, want voordat ik een plekje had gevonden om mijn auto te parkeren bij een wandelaarsingang, had ik even moeten rondtuffen, alles was al bezet, maar hier lukt het dan, aan de Nijenbeekseweg. Op oudjaarsdag 2014 had ik Landgoed de Poll in Wilp bewandeld, samen met Emeen en Emtwee, (klik hier) en we eindigden toen hier waar ik vandaag begon. Het was toen nog mogelijk om routekaartjes te maken met google Earth, maar dat lukt tegenwoordig niet meer.
Ook hier mag je geen koopwaar aanbieden.....
Dan gaan we een keileuk dijkpaadje in, maar de foto's doen het geen recht, in werkelijkheid is het echt een leuk en mooi paadje, veel mooier bedoel ik:-)
Dit is de "Theye Kolk" volgens Google Maps.
Maar ook afdalend rechts is er water. (Niet dat je af kunt dalen tenzij je bergbeklimmertje wilt spelen). 
De kolk dus. 
Water links                                                                                                             en water rechts.
Deze boom staat helaas net als vele anderen hier, op de kapnominatie.  En dan pluk ik het nodige zevenblad voor in de soepersoepmachine.
Waarna we eens verder wandelen.
Het wordt zo langzamerhand tijd om weer eens wat boodschappentasjes aka plastic zakjes mee te nemen aangezien de natuur weer op gang komt met de soepgroenten, vandaag moet het in mijn jaszak.
En wat zien we links? Een hele meute gelukbrengende witte reigers bij elkaar, wel keurig op 1,5 mtr afstand van elkaar.
Wij vervolgen het dijkpaadje en zien rechts wat schaapjes.
En even later zien de schaapjes mij ook.
Nu heb ik ze niet gefotografeerd, maar geloof maar niet dat ik hier alleen wandelde vandaag, telkens kwam ik mensen tegen.
Rechts een boerderij en als ik inzoom op links, komt daar slot Nijenbeek in beeld. Dat bezocht ik 5 januari jl. (klik hier).
We bevinden ons nu dus even op een grassig stuk. 
Met wederom een kolk links.
Dan gaan we weer een hekje door en vervolgen het dijkpad tussen de bomen. 
Rechts weer water.
Nergens een bankje te bekennen.
Dus we wandelen vrolijk verder.
En dit speenkruid was nog maar net gaan bloeien, dus ook daar pluk ik een flinke handvol van, mijn jaszak begon aardig vol te worden:-)
En wat zien we dan? Een mega-bomenkerkhof.
                                                                                                                                    Een massagraf kun je ook zeggen.
Na de acacia's doemt er een hekje op en er staat een plakkaat op de grond dat aangeeft dat er honing aangeboden wordt, over het verbod dat je geen koopwaar aan mag bieden hier..:-)
Nog meer koopwaar, van die plankjes waar mensen in designwinkels aka de Action grif geld voor betalen geloof ik. We steken de weg over en gaan dus weer door een hekje, 
maar niet voor lang want met dat bedrijf links, denk ik zo bij mezelf, ik moet hier maar eens terugkomen met de auto om het wellicht dan te proberen verder te gaan. Edoch, teruglopend blijkt het een fietspad te zijn, afgesloten voor auto's. 
En links gaat de weg over in een zandweg, en een echte parkeergelegenheid is hier ook niet.  We gaan dan gewoon het hele dijkpaadje terug. 
Met weer een kolk (?) rechts. Dezelfde natuurlijk van op de heenweg.
Met al die bomen die op[ de kapnominatie staan hier (want dat staan ze) vraag je je af of mensen niet kunnen zien zoals hier boven dat de natuur zelf wel aan noodzakelijk kapwerk doet. Ik vergat één seconde dat het om winstbejag zou kunnen gaan ipv bescherming van de natuur (en mens). 
Het volgende hekje door, 
en dan spot ik nog witte dovennetel. Mijn traagwerkende Maan in Stier bedacht 10 meter later pas dat ik daar ook wat van had moeten meenemen maar diezelfde traagwerkende Maan in Stier is ook lui dus ging niet terug. En ik was blij dat de auto er nog stond want ik had onderweg een flinke klap gehoord en had gedacht, als dat maar geen vrachtwagen is die mijn autootje de sloot in heeft gekukeld:-)