Natuurpark de Dellen: de Curfsgroeve, woensdag 24 juli 2019
Vlak bij Houthem-Sint Gerlach, maar daar kwamen we op de terugweg pas achter, want we waren eerst naar Meersen gereden, hadden zelfs nog door Maastricht getufd en dat alles omdat de weggetjes die we op google hadden gevonden voor natuurpark de Dellen afgesloten waren voor auto''s...stopten we uiteindelijk bij een parking en maakten de rood gestippelde wandeling hierboven op het kaartje.
Het ging bij de Curfsgroeve om een kalkrots die afgegraven was door de familie Curfs. Overigens hadden we het tropenrooster ingevoerd, we waren al om 6.15 uur op pad...
Na de bloemetjes doemt er een enorme steen op. midden op de weg. Zeker om auto's tegen te houden.
Maar wij konden er mooi even bivakkeren.
En als we daarna het eerste weggetje naar rechts in gaan, is er weer een stenen barricade, waar Eempje even lekker op kan klauteren.
Een bordje waarmee aangeduid werd dat het hier natuurlijk om een echte wandelroute ging.
Nou zeg, dit zijn praktisch dezelfde foto's naast elkaar...zoek de verschillen:-)
maar dan gaan we een bochtje om,
En oh my god, daar komt me toch een lange trap aan, niet normaal.
dus dan maar treetje voor treetje naar boven. Eempje kan op zo'n trap niet lopen maar ze is een echte berggeit, ze had er reuze lol in om diverse keren op het zand ernaast naar boven te rennen en dan weer naar beneden terwijl ik treetje voor treetje... zucht:-)
Dit slaat ook nergens op zeg, deze foto hoort hier helemaal niet want dit is hartje Valkenburg of zo...
Want wij komen na de trap op een hartstikke leuk paadje terecht.
Want smalle paadjes zijn het leukste toch?
En de vegetatie was afwisselend, hier een berkenboom gedeelte.
We hebben het plan een rondje te lopen maar hebben geen idee of dat hier gaat gebeuren.
Het zou inderdaad een rondje worden, en nu verandert de vegetatie weer.
Die braam was me toch een potje zuur....
En dan treffen we watermunt aan. Tenminste ik denk hier dat het watermunt is, maar het was wilde marjolein.
En pastinaak.
En het smalle paadje loopt door. En opeens staan er potjandorie weer data op de foto's.
Dan komen we bij een uitzichtspunt. Aan bankjes deden ze deze hele route niet.
Dit was het uitzicht, waar de kalksteen uitgegraven was dus.
We lopen door en krijgen dan aan de linkerkant uitzicht op een meertje.
Dan lopen we eens verder.
Het blijkt wel een soort grande route te zijn.
En inderdaad hebben we een rondje gelopen want hier komt de trap weer.
Van al dat geren is Eempje hondsmoe geworden en ligt er helemaal voor apegapen bij als wij even onderaan de trap uitrusten.
Dan gaan we eens verder.
Komen weer bij één van de stenen, lopen terug naar de auto en gaan dan naar Valkenburg voor een ontbijtje. De hele dag hierna was het zo superwarm dat we tot niets meer kwamen.