1. Het Stift, Weerselo, 1 januari 2020

Op nieuwjaarsdag was het de hele dag mistig, en ook waterkoud... we reden naar Het Stift in Weerselo waar het behoorlijk naar kruitdampen stonk en Miss Marple eigenlijk meteen al weer de auto in wilde, maar we schoten toch nog even wat plaatjes.
Want deze nederzetting met het middeleeuwse kerkje was wel weer snoezig om te zien. 
Over de Heilige Remigius vinden we hier aardige legenden. 
De graven achter de kerk                                                                             & de waterput ervoor.
 Vraag me niet wat die Twentse Biebeltekst betekent, werkelijk geen idee. Maar Ingrid wist raad:  "De liefde kent geen afgunst, geen ijdel vertoon en geen zelfgenoegzaamheid" ("Met de liefde ga je niet strijken"). Zwierige tekstschrijvers hebben ze daar! ​
Deze kat gaf te kennen dat hij wilde dat we de deur achter hem openden, maar helaas voor hem, die zat op slot. Toen hij dat zag, zeurde hij ook verder niet, en ging elders henen. 
Op de heenweg hier naar toe waren we langs Sterrenwacht de Cosmos gekomen aan de Frensdorferweg in Lattrop, notabene dicht bij ons hutje, en het leek er vanuit de auto op dat we daar konden wandelden, dus gingen we vervolgens daarheen:

2. Sterrenwacht de Cosmos, Lattrop

Die sterrenwacht zat natuurlijk wel dicht, zoals trouwens alles vandaag op deze nieuwjaarsdag.
Nou duidelijke sterrenwachttaal dus. 
                                                         "met een klapband in een naaldbos staan" Cool hoor!
Lochem (de Achterhoek) ligt volgens dit kaartje wel heel dicht bij Twente.
Aan de overkant van het planetarium was een meertje (met bankjes), maar daar gingen we nu nog niet heen.
Naast de sterrenwacht was een soort kruidentuin of zo met alle sterrenbeelden, waar we helaas niet bij konden komen. 
Het wat en hoe van de hoge stenen weet ik ook niet maar mooi waren ze wel, hier eentje voor het koepelhuisje, waarvan ik het wat en hoe natuurlijk ook niet weet.
Dan lopen we de Marke Lattrop uit en de Marke Tilligte in.
De Dinkel. Duidelijk.
En aan de andere kant uiteraard ook.
En daarna lijken we aan de wandel te kunnen gaan.
Eerst maar eens even rechtsaf een kijkje nemen waar nog een watertje zichtbaar wordt.
Een heel mooi watertje zelfs met een bordje in het midden dat je hier niet mocht "meren".
Maar dan ga ik terug en neem toch het grotere pad rechtdoor.
                                                                                                                          Er stond nog wat fleurig wit spul langs de Dinkel.
Maar dat fleurige witte spul kwam van spinrag.
Het brede pad wordt smaller en lijkt in de verte zelfs te verdwijnen zodat ik terug ga en rechts af ga.
Achter het meertje langs, maar dat eindigt in een weiland.
                                                                                                                       Dan gaan we via de oever van het meertje terug.
Ook mooi. Met de Maan in Vissen en zoveel water, en al die mist, en dan ook nog een sterrenwacht met de blik op oneindig, kreeg Miss Marple van de omgeving hier een zeer beslist ongeaard gevoel. 
Uitzicht rechts.                                                                                                 Uitzicht links.
Terug op straat wandelen we de Marke Lattrop weer binnen.
De Dinkel is dus 93 km lang en was er al in de IJstijd.
Naar links mogen we niet, dus gaan we naar rechts.
Ik ging eens even tegen dit IJstijdrestant aanstaan, maar voelde niet direct veel energie (wel iets); het bankje sloegen we over.
                                                                                                                          Even verderop stond een groepje pony's.
Er werd de hele tijd al vuurwerk afgeschoten iets verderop, dus gaan we terug naar de auto. 

Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen voor het kabinet wel een aanleiding ziet het vuurwerk te verbieden?

Dit is de molen van Lattrop: de dag ervoor was er brand in uitgebroken veroorzaakt door vuurwerk. Op 1 januari gaf het Kabinet te kennen dat ze GEEN ENKELE aanleiding zagen volgend jaar het vuurwerk te verbieden. Hoeveel doden moeten er nog vallen, hoe veel auto's nog moedwillig in brand gestoken, hoeveel hulpdiensten nog bekogeld met vuurwerkbommen, hoeveel historische gebouwen moeten er nog afgefikt, hoeveel honden moeten er nog sterven omdat ze de stress niet aan kunnen? Hoeveel overlast moeten we met zijn allen nog ervaren, voordat Het Kabinet eindelijk eens een aanleiding ziet in te grijpen?

Hoeveel bomen moeten er nog sneuvelen voordat het kabinet ingrijpt en Staatsbosbeheer een halt toeroept?

In november begon Staatsbosbeheer met het kappen van 18ha bos in het Stelkampsveld in Barchem, tot er een protest kwam van boeren die met hun traktoren de zaak probeerden te verhinderen. Hierboven drone-opnamen van het gebied nadat staatsbosbeheer gestopt was. Inmiddels hebben ze te kennen gegeven in januari alsnog de 18 ha bos met de grond gelijk te maken. 
De song waarmee Miss Marple wel begraven wil worden.