Chaam: Flaasdijk, woensdag 17 februari 2016

Het had 's nachts gevroren zoals je aan de autoruiten kunt zien maar toch gingen we rond 10.00-10.30 uur aan de wandel, de zon scheen.
Kijk toch hoe de zonneorbs ons wandelaars verwelkomen!
Het gras is hier ook nog bevroren, deels dan . We komen op de hoofdweg, om over te steken het bos in.
Het bleken de Chaamse bossen te zijn, spreek uit Kaamse bossen.
En het bos had prachtige bomen en bevroren slootjes. Maar.... de zon scheen en het was niet koud.
En nog een bevroren slootje.
Hier vindt klaarblijkelijk even werkoverleg plaats, welke kant zouden we uitgaan? Ik weet het niet meer en verdwalen (een beetje dan), zouden we toch nog wel doen.
De lucht was blauw, chemtrailvrij blauw, en rechts een bevroren plasje.
Het stikte hier van de watertjes met ijslaagjes erop.
Zoals je ziet.
En nog een leuk plasje met ijslaagjes.
Ik had pauze, op een hekje hier, de dames wachtten even:-)
Op de linkerfoto kun je de zonneorbs weer zien en op de rechterfoto komt het ijs tenminste eens goed in beeld.
De rechterfoto was echt heel leuk in het groot, soms is het echt jammer dat ze verkleind moeten worden voor een webpagina.
We komen op een weiland met vreemde objecten aan, bijna niet te zien, en Han-een spot katjes (geloof ik).
Het weiland had ook een picknickbankje. Merk op hoe men NAAST mijn onvolprezen tafelkleed gaat zitten zonnebaden.
Onder begeleiding van alweer zonneorbs, doen we maar wat, met de weg terug, en stapten moedig in het water... ik kreeg kletsnatte voeten:-)
Dan zien we de eerste paardebloemen en Miss Marple had de troep langs de weg opgepakt.  We vinden onze weg terug naar het huisje toch wel, kijk maar:
Het is 18 over 5 s middags als Han-een de boel gezellig maakt. Wist je dat de Action een soort van houtblokken in papier verkoopt die je met papier en al in de openhaard kunt doen en 99 ct per stuk kosten? Ze branden twee uur lang en je hebt er geen omkijken naar! Altijd beter dan een hele zak vol hout bij de receptie te kopen toch?
Zo, de doos tissues van tafel, de kaarsjes aan, de boel is klaar:-)
En van deze foto bleef ook niks over in het klein, dus heb ik hem wat groter gelaten.
Kadootje van Miss Marple "Territorium Joyce, Mijn wil is hier wet".  Tot slot nog een selfie vanaf het terras waar ze dezelfde stoelen en tafel hadden als ik in mijn Lochemse onderkomen.

INTERESSANT: in deze wandelroute lees ik dat het woord CHAAM afkomstig is van het Keltische Camb, dat bocht in de rivier betekent.