1e Berkendijk, Bronckhorst, op cantharellenjacht, zondag 10 september 2017

Het was zondag, dus het was zaak een route te vinden die rustig was, en dat lukte wondergoed op de 1e Berkendijk te Hengelo,gemeente Bronckhorst. Ik besloot op cantharellenjacht te gaan want ik had ooit eens gehoord dat die hier ergens waren.
Aan het eind van het weggetje moeten we een vervaarlijk diepe kuil door rechtsaf.
Gelukt!
Na de volgende kuil omhoog geklauterd te hebben gaan we rechtsaf.
De zon kwam ook door.
Mooi dat mos, maar het kan ook zijn dat ik het fotografeerde om een stuifzwammetje vast te leggen, wat dan weer jammerlijk mislukt is.
Moeders had nog een handig boekje meegenomen.
Mocht je willen weten waarom de parelstuifzwam zo heet, dan moet je er maar eens tegen aan schoppen. Dat deed moeders namelijk wat later op de wandeling per ongeluk, waarop het ding enorm begon te stuiven en zij haar broek zo wasmachinegereed kreeg... Jonge parelstuifzwam is trouwens eetbaar.
Dat zijn orbs!
Dan moeten we even om een plas water heen laveren.
En dit is de aardappelbovist. Je kunt wel zien dat die fungi onder Schorpioen vallen.... ik zei altijd aardappelboleet, maar het is dus aardappelbovist.
Hier een youtube opname van een exploderende aardappelbovist.
Tjonge, er zijn hier ook nog wat restantjes hei.
Tijd om eens even de stoeltjes uit te klappen, moeders in de zon, ik in de schaduw.
Na de pauze treffen we nog wat aardappelbovistjes aan, eigenlijk zijn er hier heel weinig paddenstoelen.
Aan het eind van het pad, bij een tamme kastanjeboom, gaan we rechtsaf.
langs een maisveld.
Als we dan een paadje naar rechts nemen:
gebeurt het wonderbaarlijke, moeders vindt een cantharel!
De cantharel wordt ook wel hanekam genoemd, je kunt wel zien waarom.
Merkwaardig genoeg heeft het grote wildplukboek van Edwin Flores geen recept voor de cantharel, maar wel een recept voor de parelstuifzwam: die kun je het beste in boter bakken, meer heeft deze paddenstoel niet nodig. Ze zijn super lekker en eenvoudig te determineren.  Overigens staat rechts op de foto de gewone stuifzwam (denk ik).
We houden een korte pauze alvorens verder te gaan.
We gingen nu gewoon rechtdoor.
De ene keer is het pad breed, de andere keer smal, maar ik denk dat we nog steeds gewoon rechtdoor gingen.
Aan het eind gaan we links af. Helaas wist ik tijdens de wandeling nog niet dat de parelstuifzwam eetbaar was:-)
Geen idee wat dit voor soort is.
Moeders fotografeert nog een of andere koraalzwam (ze is altijd verrukt over die dingen) en klauterde een heel stuk het bos in om het op de foto te krijgen.
Dan gaan we weer door het berg-en dal landschap om op de 1e Berkendijk terug te komen.
De stoeltjes hadden een gescheurde zitting, ook een manier om er af te komen zeg.
Maar van het bankje maken we nog even gebruik. Terug naar huis nodigt moeders me uit voor een pannenkoek bij de Heikamp maar ik had geen zin in de Heikamp, wel in een pannenkoek, dus na het recept gevraagd te hebben aan moeders:
bak ik thuis een pannenkoek met cantharel, gemaakt van tamme kastanjemeel, met kaas er over. Ik geef toe, het ziet er niet uit, maar hij was overheerlijk, voor de smaakbeleving alleen al, krijgt het een dikke 8:-)