Brabant, maandag 13 februari 2017

Onderweg naar ons midweek adresje ergens in Brabant (richting Vlierden bij Deurne) stopten Miss Marple en ik na een week sneeuw en vriezend weer ('s morgens moest ik nog de ruiten van de auto krabben), en plat op bed liggen en zo (sommigen), voor een eerste wandelingetje om de spieren wat te oefenen.
Het was hier mooi vooral ook omdat de zon aan het doorkomen was.
Op een hoek gaan we rechtsaf om zo een rondje proberen te lopen.
En bij dit huisje konden we weer rechtsaf, wat maar goed was ook want rechtdoor mocht niet ivm privé-terrein.
Terug bij de auto maken we nog even gebruik van dit aftandse picknickbankje, gewoon omdat het kon.
Daarna tuffen we eerst door naar Deurne om daar bij de Jumbo nog het nodige in te slaan en bij de rest van de spullen in de auto, die er van uitpuilde, te pleuren, waarna we hier rechts in Deurne een overheerlijke cappucino nuttigen in een overheerlijk zonnetje.
En dan proberen we bospark de Bikkels te vinden. Het officiële adres levert op dat de tomtom ons een zandweg opstuurt waar we niet in mochten. Na enig heen en weer gerij besluiten we maar zo een park op te rijden met huisjes en vinden dan een Receptie. Wij naar binnen. Is dit Bospark de Bikkels? ja hoor. Ah, ja, wel, we konden het niet vinden, we staan hier nu voor de deur. "Dat kan niet, zei de receptioniste, het is hier afgesloten. Jawel hoor, we staan voor de deur. Nee, u staat daar , vlak bij de parkeerplaats. Nee hoor, we staan voor de deur. Dat kan niet, zei de receptioniste. Ik troon haar mee. Hoogstverbaasd: maar hoe bent u hier gekomen? Tja, dat wisten wij eigenlijk ook niet. Nou, als ik zo en zo ging zou ik wel op de parkeerplaats komen en dan konden we een trolley nemen om onze overladen auto uit te laden in het huisje. Nou, wij "zo en zo" rijden, maar we kwamen het terrein niet af, na ettelijke rondjes. Opeens zegt Miss Marple, wacht eens, dat is nummer 9, wij zitten op nummer 10 --- en wat bleek, we hadden het ongelooflijke voor elkaar, en konden de auto bij het huisje zetten om alles eerst eens even uit te laden. Daarna zijn we via dezelfde weg gereden als we er in gekomen waren en vonden uiteindelijk de parking wel:-) Maar we hebben mooi niet zo ver hoeven sjouwen, om de auto weer in te pakken, duurde 1,5 uur heen en weer gesjouw op de vrijdag erna... wat mede te maken heeft met de enorme hoeveelheid goederen die we mee hadden genomen hoor:-)
De uitlaatplek en het terras.
En het huisje binnen.