Het bosje van de baron, woensdag 25 november 2020
We vertrokken van hieruit en lopen deze keer het pad naar rechts uit.
Aan het eind steken we de weg over, en
komen dan aan bij deze statige beukenlaan.
(Zoek de verschillen:-)
Er is ook nog een enkele paddenstoel te bewonderen.
Sommige weliswaar al omgekieperd, maar toch.
Het was schitterend weer, dat wil zeggen, wel een beetje frisjes maar de zon scheen mooi. Ik had geen eens een jas aan, maar ik ben dan ook geen Steenbok.
Uitzicht links, uitzicht rechts.
Even verderop zou je rechts af kunnen langs deze bandensporen. Ik ben net te laat om Amy mooi te fotograferen die bovenop die boomstronk stond.
Het is bijna niet te zien, maar er komt een goederentrein langs, en hierboven een intercity. En wat een kaalslag links zeg.
Aan het eind gaan we linksaf langs de spoorbaan.
Amy had de tijd van haar leven, het is dan ook helemaal geen probleem voor haar om haar kroost achter te laten, dat sowieso allemaal een Maan-Uranus oppositie in de horoscoop heeft, dus moedertje spelen? Ho maar. Maar ze schijnt het toch wel goed te doen behalve als ik er ben klaarblijkelijk, want dan ben ik interessanter. Daar heb ik natuurlijk niet van terug.
Uitzicht links. Uitzicht rechts.
Wel een beetje een rommeltje maar dat vind ik persoonlijk nooit een probleem, da's leuk voor de beestjes.
Uitzicht rechts. Uitzicht links.
De sloot was droog dus er viel geen slootwater te nuttigen.
We wandelen eens verder.
Dan komt er al weer een trein langs, de vierde geloof ik al. Het is de spoorlijn tussen Deventer en Zutphen.
Een roofvogel vliegt links van ons verschrikt of verstoord op.
We wandelen eens verder. Of terug, als je Amy heet.
Links varens en rechts een schilderijtje dat ik bij thuiskomst in de brievenbus vond, gemaakt door Mona Buscemi, die haar opleiding bij het CHTA praktisch afgerond heeft. Het betreft de symboliek voor Waterman uit de moeder aarde astrologie, Totemdier: de Otter, (dat wist ik), Totemplant: Varen (dat wist ik dus niet!) en behorende tot de clan van de luchttekens: de Vlinder. (Wist ik ook niet). Nu nog een mooi plekje voor dat schilderijtje vinden!
We wandelen eens verder.
En komen nog langs een leuk behangetje.
Alhoewel het niet de meest spectaculaire route is die we ooit liepen (zachtjes uitgedrukt), was het toch heerlijk om buiten te zijn. Voor mij al weer veel te lang geleden, de Maan stond in Ram vandaag, dat is op zich wel sportief.
Aan de andere kant valt te lezen dat dit gebiedje geen naam heeft, of liever gezegd, dat valt dus juist niet te lezen. Volgens Emeen was het het bosje van de baron, die zelf in Warnsveld schijnt te wonen.
We gaan via de weg terug, het blijft vreemd hoe Amy achter elke passerende auto aan wil hollen, gelukkig zit ze aan de riem.
Daar waar wij het bos in waren gegaan is een informatiebord over hoe daar een V1 terechtgekomen was, of althans, hoe daar een V1 plek in voorbereiding was, of zo iets (het is al lang geleden dat ik dat bord echt heb gelezen).
Wij gaan het verboden pad in en dan zijn Amy en Emeen weer thuis.
De puppies groeien als kool en zijn al hartstikke speels.
Bovendien eten ze al brokjes! Nog 2,5 week en dan worden ze langzaamaan opgehaald door hun nieuwe eigenaars.
Deze dame hieronder waren we ook nog tegengekomen in het bos:
Deze dame hieronder waren we ook nog tegengekomen in het bos: