Bessenwandeling, Krohnenburgerstr. bij Stadtkyll, (Eifel), maandag 24 september 2018

Dit lijkt heel wat, maar het was in feite gewoon langs de snelweg, waar we even benzine tankten en koffie tankten voor onszelf, na een uurtje of 2 rijden vanaf Eefde.
Dan nog een uurtje rijden en we komen op de plaats van bestemming (Eifelpark Kronenburg in Dahlem), alwaar we eerst gaan lunchen (Apfelstrudel met toebehoren), in de zon, op het terras met een echt Eifels uitzicht, zullen we maar zeggen.
Als we geïnstalleerd zijn in ons huisje zie ik dat we sleedoornbessen in de tuin hebben staan. Die zitten nu in de vriezer en gaan morgen door de zuurkool, waar Emeen meestal ananas, en ik meestal banaan door heen doe, maar we hadden beide niet bij ons. Dus nu gaan we het met sleedoornbessen proberen die pas eetbaar zijn als de vorst er overheen is geweest, vandaar dat ze nu in het vriesvakje liggen. 
Na de koffie op ons overdekt terras,
gingen we met de auto even de weg af richting Stadtkyhl en parkeerden bij een oorlogsmonument om een best leuk wandelweggetje in te gaan. 
Het bleek een bessenwandeling te worden. Als eerste zagen we de bessen van de Gelderse  Roos, waar je trouwens best iets mee kunt (als je ze zou plukken). Maar volgens Wikipedia zijn de vruchten giftig dus wellicht is het maar goed dat we ze lieten hangen. 
De roezebottels waren nog niet rijp, en meer over de lijsterbes vind je hier. 
Een doorkijkje rechts en een doorkijkje links.
En na nog een doorkijkje dient de volgende bes zich aan, een viburnum soort?
Een bankje! Daar hadden we nog geen behoefte aan dus die sloegen we over. 
Het is duidelijk herfst (al twee dagen:-)
Emeen wees me op de kleurrijke ondergrond die de achtergrond werd voor deze pagina. Mooi plaatje voor een dekbedovertrek of zo:-)
Ze hebben het hier goed voor elkaar zeg, alweer een bankje. Daar maakten we nu wel gebruik van, we hadden namelijk wel degelijk gestegen al viel het stijgende lopen reuze mee voor ons vandaag. 
Verder lopend zouden we een akkerpad kunnen nemen, maar dat doen we niet.
We stijgen gewoon nog iets verder omhoog.
Een bouwwerk. Of sorts.
Emeen wou de bocht om naar links om een rondje te verkrijgen, maar het was begonnen te regenen, dus we keren gewoon weer om zodat we wel onder de bomen bleven.
Ameen springt opeens de behoorlijk steile helling op, en om te laten zien hoe steil en hoog dat was, de rechterfoto geeft daar een nog beter beeld van.
Ze springt er even zo snel weer af en begint dan uitgelaten keihard te rennen. 
Dan komen we ook nog meidoornbessen tegen en daar zijn we nu een infusie van aan het maken voor de ochtendthee of zo.  We hadden ook bessen bij het zelf in elkaar gefabriekte avondmaaltje, te weten: 
vossebessen! Wilde! nou ja.... het maaltje bestond uit een half camembert geval each, vandaar die vossebessen, met zeer goed gelukte schijfjes gebakken courgette en met penne (met bolognese saus)  gemaakt van 100 procent groene erwtjes (ze hebben ook rode pasta gemaakt van 100 procent linzen, en dat alles bij de Aldi in Duitsland, alhoewel Emeen beweert dat de Aldi in NL het soms ook heeft). 
En om in de bessenstijl te blijven, we sloten de dag af met Heidelbeerwein = bosbessenwijn:-)
​***
Ik had ook al wat astrohumor op Facebook gezet, maar hieronder nog een video over de Waterman: