,Beltrum: slingerend fietspaadje langs de Slinge, zaterdag 12 december 2015

Google heeft nog een afbeelding uit 2005 , en die is voor wat de Slinge betreft helemaal verouderd. Je ziet er namelijk een kaarsrechte lijn in  staan: ooit werd de slingerende Slinge recht getrokken voor trekschuiten e.d., maar sinds kort hebben ze alles weer opnieuw laten meanderen (= slingeren).
In de Tomtom had ik de Waterdijk in Ruurlo ingevoerd en dat blijkt een heel andere Waterdijk te zijn. Maar we vonden de goeie wel in het gehucht Beltrum, overigens eveneens gemeente Ruurlo.
een stukje meanderend, enaan de andere kant van de brug nog recht.
Het pad naar links hierboven was wat ik ggoogled had, maar vooral vanwege de nattigheid zag het er niet aantrekkelijk uit. Dus gaan we rechts op het zeer comfortabele fietspad en met niet zulk mooi weer, geen last van fietsers vandaag.
In het begin was het echt nog wel koud maar al wandelend viel het daarna goed mee.
Het pad slingert een bochtje om en de Zon doet zijn best maar komt nauwelijks door de bewolking heen.
Tjonge, alweer een bankje van de stichting Kerkepaden. Die lui hebben ook een website met routes:
http://www.achterhoek.nl/routes/kerkenpaden/#!list/78696/nl/1/10/na/na/std/na/na/0;0,0;0,0;0/all/
Ik dacht eerst dat de sloot hier de weidse benaming Grevengracht had, maar het bleek het deel van de Slinge te zijn hier. Ooit.
Het stikt hier van de molshopen).
Eerst volgen dan links de iets minder zeldzame witte schapen, en dan rechts een zeldzame witte reiger!
Die even later wegvliegt en alleen nog als zwart puntje op mijn foto's verschijnt.
Nee maar, al weer een bankje. Maar die slaan we over, de zon schijnt nog niet.
De Slinge is dan een eindje verder omgelegd om achter de ophoging te meanderen maar de oude loop laat nog een moeras zien.
En dan komt er een leuk klein wild paardje in beeld.
Die er uit lag bij de rest van het groepje, dat wel.
Dan moeten we even aan de kant voor een groepje fietsers, de enige lieden die we vandaag tegenkwamen op deze route.
Normaliter heb ik niks met paarden, ik vind ze te groot. Misschien dat ik het daarom zo goed kon vinden met deze kleinere paardjes, want die vond ik geweldig. Volgens moeders zou het wel eens om koningspaarden kunnen gaan.
Dan komen we bij onze eindhalte aan, namelijk het volgende bruggetje.
En de locatie ervan (gehucht Beltrum).
En terwijl moeders zo eens links en rechts de bordjes leest...
Puf ik even uit op dit bankje.
We gaan dezelfde weg terug en komen uiteraard weer langs de paardjes.
Uiteraard vonden ze Jeetwee maar wat interessant.
En ik vertel hele verhalen aan ze en vertel ze dat ze op mijn sacredwalks pagina's komen, wat ze echt wel begrepen:-)
Kijk toch, wat een schatje.
We konden het reuze goed met elkaar vinden, ze hadden echt mijn hart gestolen.
En één van de linkerpaardjes moest ik vertellen dat ik geen sleutel van het hek had, toen hij aan het slot begon te rammelen om te vertellen dat hij het hek open wilde hebben.
Links hangt er een merkwaardige paal tussen twee bomen en moeders vraagt zich af wat de gele bloemetjes zijn, maar ook ik heb geen flauw idee.
Zomers wandel je aan de ene kant langs een maisveld en 's winters aan de andere kant langs een snel stromende Slinge. Ik vond het al met al een geweldig fijne wandeling langs een route die toch interessant was.