Amelterweg, 20 mei 2015 (v.a. de Flierderweg)

Of deze route helemaal klopt, hm, het ijkt er wel een beetje op in ieder geval, en ik heb hem maar eens opgezocht op Google Earth om een nieuwe inwoonster van Gorssel die aan klankschaal-meditatie doet, er op te wijzen dat je hier ook kunt wandelen. Ze is nummer 1 op mijn nieuwe lijstje: "belangstellenden voor kruiden-en-bomen workshops", wie weet dat er nog eens wat gegadigden komen:-)
Ik logeerde overigens weer eens in Eefde/Gorssel omdat mijn auto een APK moest ondergaan. Mercurius liep retro dus het was weer raak, een rib van 700 euro uit mijn lijf. Gelukkig had ik in de weken erna meer dan genoeg werk om te herstellen van die rib:-)  Nadat Emeen en ik de auto gedropt hadden bij de garage gingen we met de hare verder en parkeerden op de parking van de manege aan de Flierderweg.  Van daaruit gingen we schuin door het gras noordwaarts en vervolgens een weggetje in het bos in (we stonden helemaal rechts geparkeerd overigens).
In dit stukje bos was een nieuw bospad aangelegd, heel lieflijk.
Aan het eind van het pad zien we weer een flink aantal gekapte bomen liggen.
Het bankje kwam nog net iets te vroeg om uit te proberen.
We treffen een mooie beuk. Op het routekaartje zou deze zandweg ook nog een deel van de Flierderweg moeten zijn.
We komen langs een enorm veld bloeiende hondsdraf.
En nog een Beuk op een energierijke plek.
Inmiddels zijn we op de Amelterweg aangeland waar in de verte een bankje te zien is. Emtwee loopt er geloof ik al.
Op het bankje moet even de hondsdrafoogst gefotografeerd worden.
Die Amelterweg komt bij een spoorlijn uit wat dan weer voor geen meter klopt met het routekaartje:-) Maar wellicht waren we al rechtsafgeslagen...
Bij die spoorlijn, want dat herinner ik me nog, slaan we in ieder geval wel rechtsaf en lopen er een poosje parallel mee. En ja, het was al in de avond:-)
Daar treffen we nog wat onbekend Materiaal uit de natuur aan.
Links: het uitzicht rechts. Rechts: het uitzicht links.
Er blijkt ook nog een watertje links van ons te lopen.
Dan schieten we hier rechtsaf een vaag paadje in. (Emeen kende de route gelukkig)
Dat weilandweggetje leidde naar een bosje.
En toen weer langs een leuk weggetje.
Daar treffen we nog een krab-achtige in boomvorm aan.
Dan treffen we maar zo een leuk watertje aan.
Met die mooie stenen is het wel een bijzonder plekje.
De familie had trouwens ook uitbreiding gehad, sinds Pasen, en oorspronkelijk noemden ze de drie kippen Kwik Kwek & Kwak. Die werden door mij omgedoopt in Shiva, Vishnu & Shakti of zo, maar inmiddels heten ze geloof ik al weer iets van Jet, Jul & nog wat:-)