Het Amandinaklooster revisited, for the last time  & de verhuisploeg
vrijdag 8 en zaterdag 9 april 2016

's Avonds was het mooi weer en moeders en mevrouw Appeltaart hadden de kloostergronden nog niet eerder bewandeld, ze zijn namelijk pas een paar jaar geleden opengesteld.
Nadat ze al vastgesteld had (met meters en al) dat de straling in de Moonlodge nul komma nul niks was, krijgt ze van Jezus alhier een heel fijne energie door.
En ook moeders was er zeer over te spreken.
Mooi,die zonnestralen!!
Even uitrusten dan wel energie opdoen want we waren wat moe na al het opruimwerk in de Moonlodge.
Maar daarna konden we nog even naar het kerkhof terwijl mevrouw Appeltaart de hondenriem op het bankje laat liggen. En dus later terugmoest..
De foto's worden aandachtig bestudeerd.
Dan gaan we de gravencirkel eens even bekijken.
Het valt moeders op hou oud die nonnetjes allemaal wel niet waren geworden.
Mevrouw Appeltaart was uitgeweken naar een boom.
En ook wij wandelen maar eens even door.
Wat zijn die beuken, die onder Saturnus vallen, toch altijd indrukwekkend geworteld niet?
De waterlopen waren hier allemaal weer intact gemaakt.
Als mevrouw Appeltaart erachter komt dat ze de hondenriem ergens heeft laten liggen, gaat ze hem halen. Met succes overigens.
De volgende dag arriveert de verhuisploeg met verhuisbusje.
Alles past erin, zelfs de grasmaaimachine, en I: bevalt íe je? Ik heb eventueel nog wel een extra verlengsnoer maar volgens mij heb je die daar bij jou niet nodig.
Dit is meneer Appeltaart.                                                                              En dit is Sebastiaan Appeltaart.
Het was al een aardig kale boel. We gaan met zijn allen door files en wind terug naar NL, en een week later keer ik terug voor de finishing touch en de sleuteloverdracht.
De finishing touch en de bloesempracht.
Afscheid van de huismerel...
En van de voortuin
En van de keuken.
De inhoud van het busje staat nu in de logeerkamer en de kamer is inmiddels wel aan kant.
Vogelgeluiden:
afgelopen nacht hoorde ik toch dichtbij een lawaai, een vogel die hard aan het roepen was met diverse geluiden. In de ochtend werd het geluid eentoniger. Zuslief bleek een vogelgeluiden site te weten. En het geluid lijkt op een wespendief!  (Een roofvogel).