Vierakker, maandag 29 juli 2019

Maandag de 29e maakten we onze vakantiewandelingetjes nog even af, nu gewoon in de buurt, min of meer dan, we parkeerden de auto bij restaurant Ludgerus in Vierakker. 
We gingen het wandelpad links ervan in, want het restaurant zat toch dicht.
Even doorlopen en dan kan Eempje wel van de lijn af.
Er staan mooie dikke bomen langs het pad.
De meeste ervan waren platanen.
Het was trouwens snikheet, dat wel.
Maar we liepen in de schaduw!
Dan gaan we hier rechtsaf.
Een leuk paadje in.
De prachtige varens aan weerszijden geven het iets sprookjesachtigs.
Dan gaan we een bruggetje over en komen in de snikhete zon terecht.
Als we het bruggetje oversteken ziet het er rechts keileuk uit met al die stenen dammetjes.
Maar wij gaan links af, een route die we nog nooit eerder gedaan hadden. 
Wel een beetje warm in de zon maar we hoopten uiteindelijk weer links in het bos uit te komen.
Komt er toch een auto aan zeg... die was van het waterbeheer of zo iets, bleek.
                                                                                                                 We kunnen even van de schaduw genieten bij deze boom.
We liepen dus de hele tijd langs een watertje.
En dan doemt er een bruggetje naar links, naar het bos, op.
En dat werd lachen. Zeker voor anderen als die me gezien zouden hebben. Het zat namelijk aan het eind op slot. Ik vertikte het om terug te gaan in de zon en ben er onder door GEKROPEN, plat liggend op mijn buik:-)
En zie meteen Canadese Fijnstraal.                                                                 Emeen klautert er overheen.
Dan is er ook nog wat munt en wij wandelen verder.
Om even bij te komen op deze paal, want een bankje was hier nergens te vinden.
Er zijn al vlierbessen op komst. 
Over dit bruggetje konden we zonder meer lopen.
En dan volgen we het wandelpad, niet langs het water maar het bos in. 
Dan moeten we achter een boerderij langs.
En weer even in de zon.
Maar dat duurde niet lang. 
We wandelen eens verder langs koe en door bos.
De koe was van de familie R.
En nog een schattig boerderijtje.
Als we dan links af een grotere weg op gaan wordt er heftig gesproeid.
En gelukkig komt het water ook op de weg en ik laat me er lekker door afkoelen:-)
Dan doemt er een stenen bruggetje op met aan het eind schaduw.
En daar pauzeer ik dan even als Emeen op een paaltje is neergedoken. 
Dan wandelen we eens verder.
Ik geloof dat er op stond dat je hier niet in mocht omdat het een Eigen Weg was.  En de kerk doemt links op.
Als we weer bij dat restaurant dat dicht zit komen, houden we toch even pauze op het terras, dan maar zonder koffie... Het was een leuke wandeling, ondanks dat gekruip onder bruggetjes door en ondanks de snikhete zon.