1. Het Voorgerecht (woensdag 13 oktober)

Woensdag arriveerde ik tegen koffietijd op de Dortherdijk om die middag/avond op Amy te passen want M1 en husband Wil moesten naar een begrafenis 3 uur rijden (3 uur heen en 3 uur terug) ergens in Zeeland. Tijdens de koffie had Wil het over de V1 plek (aangegeven op het bordje boven), alwaar op die parking drugshandel plaats vindt. Laat het nou NET de plek zijn waar ik wilde wandelen, ik was er al vaak langsgereden en had vaak auto's op die parking zien staan, dus ik dacht, daar moet je wel kunnen wandelen. Wil zei, nou die auto's staan er dus om een andere reden, het is een super klein bosje, niet de moeite waard.
Maar ja, eigenwijs als ik ben, en ziehier, ook nog een officieel wandelbord.
Het was wel een saai pad moet ik bekennen. 
Met nog een flink gat in de grond (zonder V1 neem ik aan). 
En daar doemt de weg al op, einde bosje, dus we keren weer om terwijl de zon pogingen doet door te komen. 
Als ik even van de zon wil genieten op het bankje komt er een auto aan. Er stapt een man uit. In mijn fantasie zou hij maar zo een pistool kunnen hebben als drugskoerier. Maar, toen stapte er ook een vrouw uit, en een hond:-)  Dus nog meer wandelaars, alleen gingen zij het enorme modderpad  richting huize 't Joppe in aan de overkant van de weg. 
Daarna ga ik nog even naar het Kruidvat in Gorssel om een tube zinkcreme te halen, want Wil raadde dat middeltje aan voor iets waar ik last van had, en aangezien het acuut wonderen verrichtte -- inmiddels thuis ook nog 2 keer gebruikt met het zelfde mirakelse resultaat.  Toen gingen we naar huis, nou ja Amy's huis dan, hierboven. 

2. Het hoofdgerecht (donderdag 14 oktober). 

De volgende dag vertrokken we van de parking bij M1, waar die stinkzwam staat, naar Lettele en parkeerden langs de weg t.o. deze boom.
M1 was op zoek naar haar paard Mette, die naar een andere wei in Lettele verplaatst was volgens de boer, maar ze komt onverrichter zake terug want ze kon haar niet vinden.
Waarop we naar een parking gaan om in het gebied "de Oostermaat" te gaan wandelen.  Wil je weten wat er op het bord staat?
Nou nu weet je het:-)
M1 wijst aan waar heur peerd zo ongeveer moet staan. Wil je weten wat er nog meer op het bord staat?
Wel, nu weet je het.
We wandelen de lange beukenlaan af.
Beetje saai en eigenlijk lijkt de hele wandeling een beetje saai vanaf de foto's, maar in het echt viel het reuze mee.
Hier misschien nog even niet maar later wel. 
Al had de zon wel mogen schijnen. 
Als Amy er zo bij zit dan komt dat omdat ik op de kruising aan het eind even pauzeerde op mijn krukje.
Op die kruising waren we rechtsaf gegaan (we volgden de gele route), en snel daarna links af.
We doorkruisen een mountainbikeroute.
Links staan allemaal berken.
Na deze stronk komt er rechts een stuk grasland en dan herken ik het hier opeens.
In de verte staat namelijk een bankje en daar hebben we al eens gezeten, komend vanaf een andere kant.
Een of andere Leie.
                                                                                                          Die donkere lucht levert in ieder geval wel een mooi plaatje op.
We gaan eens verder in het ontluikende herfstlandschap.
Bij die vorige wandeling waren we van rechts gekomen maar vandaag gaan we links af.
Nog meer herfstkleuren.
Amy loopt dapper vooruit, het was haar eerste grote wandeling (gisteren was het haar eerste wandelingetje sowieso), na de puppies die nu beide het huis uit zijn.  Misschien hadden ze wel iets eerder aan de wandel gekund maar M1 en Wil waren dag en nacht bezig geweest met een nieuw projectje van dochter en schoonzoon waarover zo meer.
We kuieren eens verder.
En dan dient zich, links af gegaan zijnde, al weer een bankje aan.
Tegenover deze beuk.
Wil je weten wat er op het bord staat? Ik ook wel, maar ik kom er niet achter, de foto is te klein:-)
Het had in ieder geval iets met de Leie te maken. 
Verder wandelend komen we langs oude rododendrons die hun eigen water opslag hadden en ook opnieuw weer uitgroeiden uit= de oude stammen. 
Herfst dus.
En dan komen we weer op een kruising waar we rechtsafgaand die brede beukenlaan weer ingaan. 
Die nog best lang is trouwens en op de parking kun je zien dat we hier niet alleen wandelden, onderweg waren we legio veel andere wandelaars tegengekomen, die ik echter niet in beeld gebracht heb. 

3. Het nagerecht. 

Dan rijden we naar de Dorpsstraat in Bathmen, parkeren op de parking van restaurant "de Heeren van Dorth" en aangezien ik op het terras wil zitten, maakt Stefan de ketting los van een tafeltje aldaar. Stefan was voor kort de chef-kok van het restaurant en nu is hij niet direct de kettinglosmaker geworden maar de eigenaar, sinds begin oktober, samen met Danielle, de dochter van M1. 
We krijgen een overheerlijke cappuccino, die echt een tien waard was en niet alleen omdat er slagroom met likeur bijgeserveerd werd, en ook niet omdat het nu eenmaal van  dit restaurant kwam, maar omdat hij echt heerlijk was. We bestellen vervolgens een geitenkaassalade met mango, walnoten en weet ik wat allemaal meer, een flinke maaltijd, en lekker dat die was! Onmeuig lekker , of godsgruwelijk lekker, of woest lekker, take your pick. 
Danielle was er niet vanmiddag, rechts nog een inkijkje binnen in, maar de tent is giga groot, dit was slechts één hoekje,. 
Danielle heeft de teksten van het (nieuwe) menu bedacht:-)  Blagenvoedsel en hieronder:  Lepelspies (= soep), hoe kom je er op!!
De nieuwe wildkaart is ook in aantocht, dus dat wordt binnenkort nog eens daarheen, als we tenminste tijd kunnen vrijmaken. Want we hebben ut druk:-) 
De (overigens meesterlijke) gitarist links heeft wierook aan het branden boven op zijn gitaar:-)