24 april 2015: eerste kruidenwalk van het jaar

Ik was nog niet terug uit België of ik mocht met Jeetwee op stap terwijl de dames vanaf Lochem helemaal naar Zutphen fietsen (wat ik dan wel weer heel knap vind). Op de terugweg kwamen ze echter in een stortbui terecht zodat ze helemaal doorweekt waren. Foto 2 laat een theekan zien met water met citroen. De mevrouw met het rode plastic om dronk er van en vond het zo lekker dat ze tegenwoordig ook citroenwater maakt. En ik drink er ook nog steeds sloten van.
Toen ik de avond ervoor terugreed naar Lochem zag ik vlak bij huis een weide stikvol paardenbloemen. En ik had een recept gelezen voor het maken van paardebloemengelei met 365 paardenbloemen (:-) - maar in ieder geval was die paardenbloemenwei mijn doel vandaag. Het was overigens bewolkt met slechts wat streepjes zon door de wolken heen.
Het was overigens niet alleen bewolkt, maar ook nog vroeg in de ochtend, waardoor de paardenbloemen nog maar half open waren.
Het laatste huis grenzend aan het bos staat dus weer te koop. Het lijkt leuk, MAAR... er gaat gebouwd worden in het bos ernaast!!!
En aan de overkant was een boom gekapt. Wat overbleef was nog herstellende (of zo iets) want energie gaf het nog niet toen ik er op ging staan.
De eerste vier kruiden: waterkers, hondsdraf (geplukt), tja, dat gele spul heb ik ook in de tuin, maar wat het ook weer is, en dan winterpostelein dat dit jaar erg smerig naar grond smaakt, vind ik.
Wat zou het dit jaar worden, weer een eerpelveldje?
In het bos bloeit de kers en pluk ik de eerste en trouwens ook zowat enige knopkens van het jaar voor knoppekensthee.
Het jonge Red Oak spul (Engels voor Amerikaanse Eik), is nog in winterdracht.
Dan komt het meditatiebankje in zicht.
De oogst. (Ondertiteling: Een kinderhand is gauw gevuld).
We gaan eens verder. Op de hoek flink wat maagdenpalm die er echter wel erg paars uitziet in plaats van blauw.
Ik heb gesmuld van de look zonder look samen met hondsdraf op brood met kaas. Op de foto rechts het weiland wat stikvol paardenbloemen had moeten staan. Had ik me dan zo vergist in waar het weiland lag? Of waren ze gewoon nog niet open gegaan? In ieder geval was de paardenbloemmissie voor vandaag mislukt:-)
En de tweede oogst, terug op het meditatiebankje.
Wat ik hier toch wilde fotograferen, het lijkt wel een mysterieuze cirkel.  Omdat ik ook een close up maakte zou het kunnen zijn (ik weet het niet meer:-) dat er een vlinder langs kwam, die zich natuurlijk dan weer niet in de camera liet vangen.
Meneer jeetwee doet even weer zijn koppigheidsritueel: hij wil het bospad in en niet langs de asfaltweg terug naar huis. Wat we natuurlijk wel doen. Baas boven baas per slot van rekening.
Een verdwaalde pinksterbloem. En thuis vangen de champignons vitamine D, dat wil zeggen, bij zon, wat er niet eens was vandaag.  En ik ga lunchen met overheerlijk speltbrood van de Aldi en niet met kaas zie ik wel maar met tonijnsalade en de geplukte kruiden.